Tekstweergave van WALD_2009_0018
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
16
KRAUWE(N):
Zed
/
No
Acht
1839
[Telge
4,
29].
17
JIEUWEN:
/
Lich
1991
[Telge
8,
57].
18
BLENTERE:
/
Pan
1988
[Telge
7,
19].
19
TE
KLANKE
GAON:
/
Acht
1895
[Telge
2,
64].
20
VAN
KLANKE
GAON:
/
Vars
1985
[Telge
6,
174].
21
ANGAON:
Eef
/
Vars
1985
[Telge
6,
18].
22
BLÖKKEN:
Does.
23
BULLEKE:
/
Wesv
1996
[Telge
11,
26].
||
schreien:
Vre,
Ges,
Bork,
Hei,
Raes,
Rhe.
||
zich
tieren:
Mar.
Hen:
Veur
schreeuwen
wordt
ok
’t
woord
re-
ren
gebruukt.
Zev:
Keub
sloeg
zich
keihard
met
de
hamer
op
de
duum;
hi-j
schreeuwde
’t
uut
van
de
pien.
Ruu:
Kobus
sloog
zich
onwies
met
den
ha-
mer
op
de
doem;
hee
schreeuwen/reren
van
de
piene.
Lar:
Kobus
sloog
zich
met
’n
hamer
op
zien
doem;
hee
kret
’t
uut
van
de
piene/hee
reern
’t
uut
van
de
piene.
Win:
Kobus
schreeuwen
’t
oet/galvern
’t
oet
van
de
piene.
Wesd:
Kobus
reern
as
’n
mager
varken.
Zed:
Vrogger
spölde
de
kindere
poetje
pie-
ke;
dan
spölde
ze
dat
der
’n
varke
(‘n
poetje)
geslacht
mos
worre.
De
één
piekte
de
ander
in
de
buuk
en
die
begon
dan
te
krauwe.
As
hi-j
dood
was,
moest
hi-j
afgeschraapt
worre;
weer
met
alle
gelude
die
doorbi-j
heurde!
Gels
1888:
“Maak
now
toch
gin
ongeluk-
ken!”,
kret
ze
[Trientjen],
En
hiel
mie
vast
bie
’t
been
[GV-alm
177].
Eef:
Iej
zölt
hard
motten
reern
want
Kobus
zit
achterop
’t
land,
dee
kö’j
neet
beschreeu-
wen.
[BESCHREEUWEN].
Lich:
Ik
hebbe
zó
hard
eschreeuwd;
ik
heb
mi-j
hees
verreerd
[ZICH
VERREREN].
“Heel
hard
schreeuwen”:
01
KREOLEN:
Win.
10
01Taal.indd
10
16-10-2009
10:36:44
02
KRIJSE
AS
’N
MATER:
/
sHe
1982
[Telge
3,
97].
03
KRIJSE
AS
’N
MAOTER:
/
Pan
1988
[Tel-
ge
7,
74].
04
KRIJSE
AS
’N
MAERPOET:
/
Pan
1988
[Telge
7,
85].
05
SCHREEUWEN
AS
’N
MATER:
Gen
1999
[Telge
12,
106].
06
ZIK
’T
VEL
OET
DEN
HALS
SCHREEU-
WEN:
/
Win
1976
[Aessink
4,
30].
07
DE
VELLE
UUT
DE
KAEL
KRIJSE:
/
Pan
1988
[Telge
7,
74].
08
ZIK
’T
HAOR
OET
DEN
HALS
SCHREEU-
WEN:
/
Win
1976
[Aessink
4,
30].
Win:
Jan
is
waer
an
’t
kreolen.
Aal
1964:
KRAUWEN
“schreeuwen
van
pijn”
[Rots
1,
21].
Gen
1999:
’t
UUTKRAUWEN
VAN
ELEND
“het
uitschreeuwen
van
ellende”
[Telge
12,
163].
Win
1971:
’t
Jungsken
galvern
’t
oet,
doo
’t
heurn
dat
’t
neet
met
vader
en
moder
met
gaon
moch.
’t
OETGALVEREN
“een
keel
op-
zetten”.
VRAASKEN
“(inz.
van
kinderen)
heel
hard
schreeuwen”
[Deunk
1,
159/269].
Vars
1985:
Hoe
harder
ekretten,
hoe
eerder
vergetten
“hoe
meer
misbaar
men
over
iets
maakt,
hoe
gauwer
men
het
vergeten
is”.
Ar-
gens
tegenin
jewwelen
“ergens
met
gejoel,
geroep,
geschreeuw
tegenin
gaan”
[Telge
6,
196/159].
[JEWWELEN].
Win
1971:
Dee
vrouwe
heur
i-j
stendeg
däör
’t
hoes
hen
schaltern.
SCHALTEREN
“op
zeer
luide
en
heldere
toon
spreken”.
SCHREDDE-
LEN
“veel,
luid
en
op
heldere
toon
praten”.
GESCHREDDEL,
GESCHREDDELTE
“ge-
schreeuw,
gekijf”
[Deunk
1,
200/207/73].
Win
1971:
GALPEN
“hinderlijk
luid
schreeu-
wen”
[Deunk
1,
66].
Eib
1980:
KARMIEJAKKEN
“overdreven
schreeuwen”
[Telge
1,
38].
Acht
1882:
DRENZEN
“dwingend
schreeu-
wen”
[Telge
2,
27].