Tekstweergave van DC_1899-01-01_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
A“. 1899..i lll cëllili. ll Bureau: Grootekerksplein 3. Í!” ‘g — î . ‘ "Uitgevers: BLUSSÈ a comr. l l g l ‚ 7M} l 0 ììcpóîhoudcrs : r‘ ‘ ‘ A.J.STUMPEL,Voorstr.b./d.Nieuwbr. j i‘ ljggiggnt voor slledrecht: M. J. v. BUREN, Stationsweg. j R.&J.V\’.HULSCHER,Voorstr.263. ZÛÌÉd■g M JanluarÎ/o Verschijnt in Middag- en Avoiuliiitgave. ÍfilÍ/liddag-Uitgavrt. i „ i, BIJITENLAND. aan de wereld van de hartstochtelijke verbroe- dering van het Anglo-Saksische ras. Voor deze visite zou de prins van Wales be- noemd worden tot cintre-adiuiraal om in per- soon het Amerikaansche eikader te ontvangen! ais i is OVERZICHT. i— 31 December. — _ een ‘betreurenswaardig feit, ‘paar ‚r rom niet minler een feit, dat de 200 juist Ërijde bevolking van Creta nu al aan het ■t uitvoerend comité is uiteengespat. phakianakis stond, zooals men weet, tegen- r eene oppositie, die zijn plannen omtrent ‘jegeeriogsprogram niet deelle. Toch heeft j" George hem opgedragen een Cretenzer dwet te ontwerpen. Maar ontmoedigd door j forschen tgenstand van zijn vrienden en enooten van voorheen heeft deze Staats- j ïgeweigerd deze opdracht op zich te nemen "F4 hij naar Cmdia vertrokken. ins George heeft hem telcgraphisch verzocht j. erug te keeren en zal trachten zijn be- i gzen te overwinnen, want niemand anders is ‘linden. die dit moeilijke work kan doen. “giet incident eindigt misschien nog goed — kan niet gezegd worden, dat de Cre- ‘Îdrs van hun pas veroverde vrijheid een j“, en schoon gebruik maken. ‘ 1- u I ‘t Zal wel zoowat de laatste keer zijn, dat v‘ koloniën van Spanje in ons overzicht voor ‘ v ‘nen, waarop zij recht hadden, als zijnde het uîerwerp van onderhandelingen en ver-hou‘ ‚. gen tusschen twee mogendheden. — Morgen behooren zij aan Amerika. Alle Voorbereidende maatregelen voor het zal‘)? der Amerikaansche vlag te Havanna ‘a geloopen. Generaal Maximo Gomez zou eren arriveeren om bij de plechtigheid het „i sansche leger te vertegenwoordigen. ‘Ï ‘ogjsteeds komen er Amerikaansche troe- ‚_ wier aantal thans 12,000 moet bedragen. ‘Washington wordt onderhandeld over het ‘z schieten van de soldij aan het Cubaansche r, opdat dit zoo spoedig mogelijk zal kun- wordeu ontbonden. e president schijnt tegen dit plan te zijn, . dat hij op geen enkele wijze het Cubaansche er wenscht te erkennen. joo gaat het meer op de wereld: toen ge- hten moest worden en het leven gewaagd ' f het Cubainsche leger goed genoeg en Aqui- do een held. _ _i het op het verzwelgen van den buit aan- „nt maakt Amerika een monopolie van huma- eit en aanspraken op belooniug. «n het volgend ja r zullen wij waarschijnlijk ‘ even eene parade van een Amerikaausch „kader door de voornaamste Europeesche havens. al dienen om te laten -',kijken hoe sterk ze l zijn entevens om een schouwspel te geven FEÜILLETON Op Chlna komt per post een oud bericht over pressie, uitgeofend van Fransche zijde. 200 man van twee oorlogsschepen, hebben in de buurt van Kwang op het door China. aan Frankrijk afgestane schiereiland Lei-tschou, een dorp, waaruit op de Franschen geschoten was, aangevallen en verbrand. Altijd een dreigement al staat het met de overige quaesties in geen het minste verband. De duitsche gezant spreekt nu tegen, dat hij den 31 October voorgestrld heeft den spoorweg van Shanhai-kwan naar Peking te laten bezetîen door de internationale troepen. Deze bezetting bleek niet noodig. U I i Over het Fransch-Slameesche incident geeft de New-Yor/c Herald tal van bizonderheden, die wijzen op den ernst daarvan. De diplomatieke agent is met groote moeite aan het geweervuur ontsnapt, maar de olifant dien hij bereed, is doodgeschoten. De Siameesche gouverneur van Piapatomo is daarna in de Fransche Katholieke missie van Père Tarlivrl hinneugedrodgeo, naar het heette om eenige inboorlingen te arresteeren. Feite- lijk kwam het neer op een bravoure, te laten zien, wat men durfte, want de noidige vooraf- gaande toestemming van de Fransche legatie was niet gevraagd. Dat alles wordt bij voortduring geweten aan het stoken van Engeland. 4__ _ ‚ Dultschland. De beraadslagingen in den Rijksdag over het VOGÏaÊÈl van het Centrum tot intrekking der Jezuitenwet zullen denkelijk plaats hebben in de week van 15 tot 22 Januari. Een aantal grondbezitters hebben aan den Rijksdag een verzoekschrift gericht om den gouden muntstandaard zoo spoedig mogelijk op te heffen en te vervangen door den dubbelen standaard. U.t Konstantinopel wordt bericht, dat Duit- sche kapitalisten in Syrë en Palestina de i oodige ivrreinen trachten te. verkrijgen voor het vesti- gen eener Duitsche landbouwkolonie. Oostenrijk-Hangarije. De laatste vergaderiig in dit jaar, welke de Hongaarsche Kamer gisteren hiell, heeft weer uitgemunt door groote hrftlgllzid. Frans Kossuth verklaarde dat zijne parbj de aanneming der begrooting niet zou hebben belemmerd, wanneer de regeering op wettelijken grondslag ware ge- bleven. De regeering alleen is dan ook ver- antwoordelijk voor den grondwetteliozen toe- stand, dien het land tegemoet gaar, en die den Koning ncodzaikt zijn eed te breken. Na- HET HAZELAAHSBÜSBHJE. naar het Noorsch, DOOR GABRIEL FIN NE. Ik heb me ver-slapen!” ’”. En u maakt niet eens excuses! Waarom fget?” — Ze stampte drífig op den grond. , ‘Î■elge die er toch gewoonlijk zoo gezond uit- _, _ als de vorsten op plaatjes van arme men- g en, werd nog bleeker dan zijne ernstige aan- ‚edenen. Met krampachtig, wijd-geopende, ’ ‘ende oogen keek hij haar aamalsofíizjiemand j die op het punt was om te verdrinken en g eene zeemeerminjdie hem kon redden. ‚Dan "wierp hij zich voorover op den grond, _eg zijne armen om haar heen en drukte zijn w V; „Îd tegen haar aan. Zij verzocht hem op te itfrau en _tr«ichtte_ zich los te maken, maar hij ‘Trptíi zich stevig aan haar vast. Toen streek 6m iiifkoozeud door het haar en tikte zacht Ëgj op znn hoofd. 7:3. «Kom, Meneer Klingenberg, gast u nu zit- ‘ -* ‚.11 en laten we eens ramen praten.” ■äs Hij _l_iet haar los en wierp zich op den grond zijne handen voor zijn gezicht. Ze in ‚Fätast hem zitten. keerde haar mand om in Èaiä “- noot om ging met een rakmes de basten van g. hazeluooteu afdoen. En al werkende praatte w) viorì, op zuchten, overredenden toon. 1- Je, weet u, meneer Klingenberg, ik ka». msduut niet “Wijs uit u worden. U behandel, mij telkens op zoo’n rare manier, dat ik heusch niet weet wat u van mij denkt en waaron u van mij denkt en waa voor u me aanziet. Soms is er zoo iets moois in uwe oogen dat ik me verbeeld dat u — ja, dat u op de een ofaudere manier van mij houdt doch een oogenblik daarna ziet u er dan zoo spotachig, zoo terugstootend uit, (‚lil ik geloof dat u mij voor den gek houdt. U beleedigt me z lls door mij te groeten zonder uw hoed af te nemen — en dat is mij bijzonder onaang-naam als Gustava er bij is. Z: is zoo precies op dergelijke punten. En datron de-ik ik dikwijls, meneer Klingenberg, dat als al die mooie woorden van u over die arme en onge- lukkige schepselen niet gehuicheld waren, u u niet zoo zoudt kunnen gedragen; als u doet. ——— En dat is mij daarom zoo’n teleurstelling omdat ik ben gaan denken over alles, wat u mij ge- leerd hebt, omdat ik van u beu gaan houden.—” Voordat ze wist wat er gebeurde had hij zijn hoofd op bare knieën gelegd en zijne armenon haar heen geslagen. Zij lichtte zijn hoafrl zacht- jes op, schudde de basten van haar japon af,— dan vleide ze zijn hoofd weer op hare knieën neer en streek laugzaam-liefkoozend met hare hand door zijn kort, aschblond haar. — U kunt er u geen idee van maken hoe ongelukkig ik ben, Helge. Ik ben zóó onge- lukkig dat ik het liefst bovenop een brug zou klimmen en daar blijven. — Maar nu moet u me eerst eerlijk antwoorden op mijn vraag. U weet dat ik niet uit de hooflstad ben, maar uit een plaatsje in het Romsdal en voordat we over iets anders spreken, wil ik weten of u gelooft, wat er van mij verteld wordt; dat ik thuis on- mogelijk ben geworden en het daarom bij mijne eenige schoolvriendin, Mevrouw Gullaksen voor lief moeten nemen. Ik wil weten wat je van Telephoon lntercomm. N0. 67." Abonnementspríjs f 2 50, fr. p. p. f 2.75 jrr 3 maanden. Afzonderlijke nummers 2-} Cent (één uitgave), . Geïllustreerd Zondnizslil (l f 0.30, fr. p. p. f 0.37} per 3 m. Advertenties l——6 ri-gelsf 1.10, elke regel meer 17:} Cent. Aanvraag oni dienstbetrekkingen l—6 regels f 0.75, elke regel meer 12.1,- Cent. Dienstaanbiodiugen (à contant) f 0.50, elke regel meer 7!; Vent. ‘ mens de Apponyi-partij protesteerde Horanszky tegen den wetteloozen toestand, die tengevolge van het tegenwoordig scirikbewind in Hongarije heerscht. Molnar, van de Volkspartij, sprak in gelijken geest. Namens de regeeringspartij maande Kubinyi de oppositie tot kalmte aan, zich daarbij bereid verklarend als bemiddelaar op te treden. Ivank a, van de Apponyi-partij, verklaarde echter dat alleen vrede mogelijk is met die leden der regee- ringspartij, die zich niet, zooals zekere heeren, zoowel hun woord als hunne pen en hun sabel laten betalen. De redacteur der o■icieuse Nem- zet, Gajari, achtte zich door die woorden belee- digd en zond Ivanka staande de vergadering eene uìtlaging. Thans wilde de minister-pre- sident Banfîy het woord nemen, maar er ont- stond een heidensch rumoer, waartusscheu ge- roepen werd „weg met den verrader!” enz. Banfïy wenkte een stenograaf dichterbij te ko- men staan en sprak rustig voort, maar de afge- vaardigde Biro rukte den stenograaf zijn papier uit handen. Anderen wilden hem dat weer af- nemen, met het gevolg dat het bijna. tot een vechtp rtij kwam. Graaf Ju'ius Andrassy wist de twistenden te schaiden, maar aan’ voortzet- ten der vergadering viel niet meer te denken. Onder worst getier werl die dan ook d0 r den waarnemen len voorzitter gesloten. De minister-president Banffy heeft eerst later in de ministerskamer zijns rede aan de stenc- grafen, die geen woord hadden kunnen verstaan, voorgelezen. Hij tracht daarin de verantwoor- delijkheid voor den wetteloozen toestand op de oppositie te werpen. De afgevaardigde Szentivanyi heeft verklaard dat er tot dusver eigenlijk nog geen obstructie is gevoerd, maar dat die nu eerst recht zal be- ginnen. Dat kan dus lief worden. De onafhankelijkheidspartij heeft besloten, ge- trouw aan haar coustitu i-ineel standpunt, haren wil niet te stellen tegenover dien dei- meerder- heid, mits dezs zich binnen de perken der wet houdt. Wanneer de regeering echter na 1 Ja- nuari de zaken mocht voeren op onwettigen grondslag, dan zal de partij dat optreden trach ten te verijdelen met alle haar door de wet en het reglement van orde toegestane middelen. Tevens besloot de partij een voorstel in te die- nen om de regeering in staat van beschuldiging te stellen. Ook de nationale partij heeft besloten, wan- neer de regeering zich na 1 Januari op onwet tig standpunt plaatst, al hare handelingen door wettelijke middelen onmogelijk te maken. De aanvoerder der nationale partij in Hon- garije, Ferdinaud Horanrzky, verkeert thans in het voor hem onaangename geval dat anderen niet met hem willen duelleeiwn, op grond dat hij nog eene onafgedane zaak vai eer met dan minister-president Banffy heeft. Een raad van eer zal nu waarschijnlijk hebben uit te maken of Horanszky, die reeds aan baron Bel; Aczel en generaal l-Llasz u tlagingen heeft gezonden, daartoe bevoegd is. ’ Groot-Brittannië. Lord Curzon, de nieuwe onderkoning van Bntsch-Indë, is te Bombay verwelkomd met mij denkt, Klingviìberg!” Waarop Helge inoe en slaperig, met een flauw gliinlachie, doch zonder het mooie meisje een blik waardig te keuren, antwoordde: —— Wat kan het mij schelen wat er verteld wordt, ik heb je lief — ik heb je lief!” —— Kijkt u mij eens aan en antwoord eerlijk: zoudt u me ook liefhebben als u iets geloofle van wat er over mij verteld worlt ?" Zij boog haar gezicht in angstige spanning naar hem toe, hij zag htar aa-r en het was hem als f niets dan hars oogen ademden. -— Al hadt je tien kinderen gehad, Signe, al hadt je de ergste dingen uitgehaald die de men- schrlijke fantasie kan bedenken, da-i nvg zou het mij spijten, dat ik niet twee levens had om ze aan je voeten neer te leggen!” — Ja, jai”, riep zij uit, terwijl zij hem naar zich toetrok — „je hebt me lief, je hebt me lief." — -—— —— -— Een oogenblik daarna zalen ze opgewonden, en zenuwachtig, geschrikt en ge- lukkig over dat wat ze gedaan hadden, naast elkaar. Zij keken om zich heen en luisterden angstig- met hunne ooren, hun mond en hunne trillende neusvleugels. De rots hing boven hen als een zwijgeude vriend en getuige, maar in den lavrd van den reus konden valsche slangen zitten, die devvraak der meuschen, de gerechtigheid der goden zouden inroepen. En de jonge zonderen tuurden en tuurden, ze keken met luid klop- pend hart en in groote opwinding naar al de gaten en spleten in en tusschen de rotsblokken en per slot stond Helge op en keek onderzoe- dend naar de heuvels die onder hen lagen. Maar hij hoorde niets dan de stilte. Het land- schap onder hem sliep evenals een oogenblik een adres, waarin tevens een beroep wordt ge- daan op de hulp der Indische regeering voor het presidentschap Bombay, dat zoo zwaar door de pest geteisterl is. Frankrijk. Op verzoek van het Hof van Cassatie is ge- nerail Chanoin aangewezen om zich ter be- schikking van het Hof te houten, tot het: ge- ven van inlichtingen over de organisatie der verschillende bureaux van het ministerie van oorog, meer bijzonder dat van inlichtingen. De slrsfkamer heeft die voorlichting noodig bij het onderzoek van het geheime dossier, ten einde de waarde der verschillende stukken te kunnen nagaan. Waarschijnlijk zal de strafkamer eerst a. s. Maandag met het onderzoek van het ge- heim dossier beginnen. Het bericht van de Nezvyorlc Berald als zou Dreyfus reeds op de terugreis naar Europa zijn, wordt uit Parijs ten stelligste tegengesproken, met de opmerking dat alleen op officieel ver- zoek van het Hof van Cassatie tit een derge- lijken Stip kan worden overgegaan en dat men in dat geval zeker te Pa-ijs eer op de hoogte zou zijn dan in Amerika. Hoe wenschelijk een geheim vervoer van den door velen gehaten banneling ook zijn zou, het eindeloos geschrijf over de overlegging van het geheim dossier aan het Hof bewijst maar al te goed, dat een ver- zoek om den veroordeelde te laten overkomen geen uur zou kunnen worden slilgehouden. Volgens de Temps zou, op verzoek van het Hof van Cassatie, eene telegra■sche opdracht zijn gezonden aan een achterlijk ambtenaar te Cayenne om Dreyfus een verhoor af te nemen op bepaalde punten. Donderdagavond hield de Patriottenliga te Parijs eene groote vergalering, welke, wegens ongesteldheil van Paul Déroulède, werd gepre- sideerd door Gauthier de Claguy. De afgevaar- digde Millevoye hi-ld daar eene toespraak, waarin hij o. a. zeide: „Wanneer het Hof van Cassatie morgen de schorsing van het tegen Dreyfus gewezen vonnis uitspreekt, dan zullen wij op een punt der stad Parijs de tafel van Canille Desmoulins oprichten. (Deze woorden zijne eene zinspeling op het gebeurde van 12 Juli 178i. In het (‘nfé du PdllÍS Royal te Parijs hield Desmoulins op eene tafel eene heftige toespraak tot de menigte, om haar het ontslag van Necker mede te deelen, aan liet slot waarvan hij twee pistolen uit zijn zak haalde en zwoer dit hij niet levend in handen der pol tie zou vallen, die al zijne gangen uaging. Die rede was feitelijk hit eerste sein tit de groote revo- lltle.) Wij zullen ons beroepen op li-tuitbreken van den felsten toorn, en wanneer het leger uitrukt, zullen wij het dwingen met of tegen ons op te treden. Zullen wij tielateu dat Dreyfus naar Parijs terugkeert?” En de gansche zaal bul’erde een „Neen! neen!" uit. Na hem sprak Habert, die het Hot van Cas- satie van tal van misdaden beschuldigde en dat collegie verweet zich te hebben gemaakt tot beschermer van de schurken, in plaats van hun vrees aan te jagen. „Wanneer op het oogen- blik -— zoo riep hij uit — de Franschen eene geleden, alleen rustte het zonlicht nu hier en daar in lichte strepen op het gebliderte. Jubelend ging hij weer naast zijne aange- bedene zitten en kustte haar en deed alsof hij gek was. Zij zat er met een nieuwsgierig ge- zicht bij en keek hem ernstig aan: het was alsof bare ziel haar lichaam ontvloden was. Helge ving haar blik op en liet haar plotseling los. Hij ging aan hare voeten liggen, legde zijne wang op zijn hind en begon i1311‘ terwijl zijne blikken op een ver afstaanden boom rust- ten die juist den lichtdoop oitving, op aarze- lenden, klagelijken toin alles t: vertellen wat hem te binnen schoot om haar het wezen zijner liefde dllldtlljk te maken. — Herinner je je nog dien morgen, toen ik hi—r uitstapte, Signe? Je zat op dat grasperk vlak achter het station, -—- je hadt een witte japon aan. Je zat er alleen en je staakt zoo vreemd af tegen dien bruinachtig-rooden gras- heuvel dat ik naar je moest kijken —— en je zaagt er zoo treurig en moe uit. . .. ik voelde dat je hier niet thuis hoorde, dat dat boeren- dorp zelfs niet als „Sommer■-ísche” geschikt voor je was; -— want men kan in de meest afgele- gen streken dames aantreden die mooi en ge- disliugueerd zijn en alleen uitgaan, zonder dat dat een onaangenamen indruk maakt; maar j■ zoo mooi. zoo hoog, zoo in-droaviz in die doffe rust. — Of je het gelo iven wilt of niet, ik moest aan een sultane denken die bij haren vorst in ongenade gevallen en gevlucht was, om hier in een afgelegen hoekje, waar de schande en het gepraat haar niet konden bereiken, eenzaam weg te treuren. Je keekt treurig en toch zoo spotachtig voor je uit. —— — - (SYot volgt.)