Tekstweergave van DC_1902-12-02_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

‘V Honderd-veertiende Jaargang. A”. 1902. N°52 i). lllllllllll lil Bureau: Grootekerkisplein 3'. lll lll. Telephoon Intercomm. N0. 67. Uitgevers: OBLUSSÈ & COMP. Depothouders: J. H. VAN KREGTEN, Voorstr. 263. l Abonnementsprils t’ 2.50, fr. p. p. f 2.76 per 8 maanden. Afzonderlijke nummers 5 Cent. H. STUMPEL, Voorstraat b/d. Nieuwbrug. L G. v. d. WANT, Singel 106, b/h. Kinderziekenh. J. ERKENS, Noordendijk 2a, t/o. de Lijnbaan. Í; i, Dinsdag 2ul■ìvcccmber. Verschijnt in Middag- en Avoiiduitgave. i 4 van den Parijschen gemeenteraad onvereenigbaar wordt verklaard met dat van Kamer of Senaat, Middaguitgave. i _ BUlTENLAND. — 1 December —- Duitschland. Bij de inwijding der eerezaal te Gürlitz heeft de Keizer eeie redevoering gehouden, waarin hij er op wees, dat de eenheid van het vaderland slechts mogelijk was geworden door een gewel- digen arbeid van geest en lichaam. „Het tegenwoordig geslacht, zoo vervolgde hij, schijnt minder ontvankelijk te zijn voor den plicht om voort te zetten wat de arbeid der vaderen heeft gewrocht. „Wij staan echter op den drempel van de ont- wikkeling van nieuwe krachten en onze tijd eischt een geslacht dat deze begrijpt. De vrijheid van het individu wordt bepaald door de onder- geschiktheid aan het geheel. Moge het toekomstige geslacht dit beseften! Ik wensch het Dnitsche volk vrijheid van gedachte, vrijheid van gods- dienst, vrijheid van het wetenschappelijk onder- zoek toe, maar niet de vrijheid om zich naar eigen believen slecht te regeeren.” Groot-Brittanniâ. De Koning heeft besloten een buitengewoon gezantschap naar Teheran te zenden, om den Shah van Perzië zijne hoogste ridderorde, die van den Kouseband, te overhandigen. Te Londen bedraagt het aantal werkloozen op = het oogenblik niet minder dan 300,000, van wie er 30,000 geheel dakloos zijn. De bekende werkman-afgevaardigde John Burns heeft de aandacht der regeering op dien toestand geves- tigd, omdat die voor een groot deel te wijten is aan den terugkeer van zooveel- vrijwilligers uit Zuid Afrika, die thans geen werk kunnen vinden, en haar verzocht eene kommissie te benoemen, die een onderzoek zal hebben in te stellen naar den omvang der krisis in geheel Engeland en de middelen om daaraan tegemoet te komen door openbare werken enz. De regeering heeft echter een ontwijkend antwoord gegeven. Frankrijk. De oud-minister Barthou heeft bij de Kamer een voorstel‘ ingediend, waarbij art. 298 van het Burgerlijk _Wé_e!t‘_tíoek wordt ingetrokken, dat aan een gescheidesìïechtgenoot het huwelijk verbiedt met de pers , met welke hij of zij in overspel heeft geleefd, en welk feit aanleiding tot de echtscheiding» -‘heeft gegeven. Het voorstel is medeîonderteekend door de ministers Caillanx en Millerand, in hunne hoedanigheid van afge- vaardigden. De begrootings-kommissie uit de Kamer heeft, na voorlezing van het rapport van generaal Voyron in zake het Boksers-oproer in China, de aan hare leden opgelegde geheimhouding op- geheven en besloten, aan de Kamer voor te stellen om de subsidie aan de zending in China van 100,000 francs terug te brengen tot de helft. Door het verleden week door de Kamer aan- genomen voorstel—Bos, waarbij het lidmaatschap FEÙILLEDTON. SFINX. Roman van H. HEROLD. 32 Den volgenden dag stond er in de Iïgaro een opzienbarend bericht‘ dat in heel Parijs groote opgewondenheid veroorzaakte en in alle socie- taiten ‘druk besproken werd. Een jong meisje was: uit een berucht huis ontvlucht en was uit wanhoop in de Seine gesprongen. Een paar schippers hadden de ongelukkige gered en haar naar het ziekenhuis der barmhartige zusters ge- bracht. Onder het politienieuws van hetzelfde blad‘ stond een klein berichtjedat-slechts door- weinige lezers werd opgemerkt. Het luidde, „Markies de Savigny heeft zich in het Bois de Boulogne doodgeschoten. Hij was onmiddellijk — eenuijk.” De avondbladen deelden nadere bizonderheden mee. Volgens die kranten had de markies in dat beruchte huis zijne geliefde aangetro■en en had hij‘ haar «gehoipen- om er uit te komen} Het jonge meisje werd nader aangeduid als een lid van de groote opera. In heftige bewoordingen eischten de bladen een ■inke straf voor de ge- wetenlooze vrouw die het nauwelijks volwassen meisje onder een valsche voorstelling der zaak worden vijf nationalisten voor de keuze gesteld een van beide mandaten neer te leggen. Aan- gezien die wet echter eerst 30 dagen na hare alkondiging in werking treedt, zullen zij nog kunnen medewerken aan de vaststelling der Parijsche begroeting voor 1903. De werkstakers te Marseille volharden in hun verzet. De minister van marine heeft daarom last gegeven om twee paketbooten met behulp van marinevaartuigen uit te rusten, ten einde de lotelingen naar Algerië over te brengen. De stakers hebben nu ook de bemanning der sleep- booten overgehaald: zich bij hen aan te sluiten. Troepen bewaren de orde. De stakersîhebben aan de reeders de volgende eischen gesteld: nauwkeurige uitvoering van de overeenkomst, tusschen de werklieden en de reeders, gesloten 21 Augustus 1900, reglemen- teering van den arbeid op zee, vehooging van salarissen, regeling van de overuren en nog enkele kleinere bijzonderheden. De reeders weigeren vooralsnog iets toe te geven, enkelen verklaarden zelfs liever hun schepen af te tskelen. Het syndikaat van de koopvaardijreeders heeft, overwegende dat de stakers door het neerleggen van het werk, zonder voorafgaande kennisgeving, de monstering-overeenkomsten en de wettelijke bepalingen hebben overschreden en dat ze door hun eischen getoond hebben zich aan de over- eenkomst van 1900 niet meer te willen houden, verklaard dat het de overeenkomst beschouwt als opgezegd en daarvan akte neemt. ltalië. Capri in hechtenis genomen. die verdacht wor- den de lasterpraatjes tegen nu wijlen Krupp in de wereld gezonden te hebben met de beboeling van afdreiging. Uit verschillende landen. In de audiëntie, welke de Duìtsche gezant te Konstantinopel bij den Sultan had, heeft hij ge- isproken over den toestand in Macedonië en de noodzakelijkheid om verbeteringen aan te brengen, ten einde ernstiger dingen te voorkomen. De Sultan antwoordde dat hij een nauwgezet onderzoek heeft gelast, met het doel de maat- regelen te nemen, welke de toestand vereischt. Vrijdagavond waren de ministers in buiten- gewonen raad vergaderd bij den Groot-vizier, die ongesteld is; zij beraadslaagden over den toestand in Macedonië. TELEGRAhÏAMEN. Zuid-Afrika. LONDEN, 30 Novembr. (Renier) Ofîicieel wordt bekend gemaakt, dat voortaan permits om naar Transvaal of Orangia te gaan, alleen zullen worden uitgegeven in de Zuid—Afrikaan- sche havens. Aanvrage daartoe moergedaan worden aan het „Transvaal and Orange Colony Permit Office” in de haven waar de reiziger voornemens is te landen. Het is raadzaam dat personen die naar Transvaal of Orangia wen- schen te gaan, zich vóór hun vertrek zekerheid verschaíïen bij het betre■end Permit Office, of .hun permits zullen gegeven worden, aangezien in het huis had gelokt en haar verkocht had. Het scheen de eigen moeder van het meisje te zijn. Gregori was zoodra hij het bericht van den dood van, Savigny gelezen had, met Jacquard naar de Morgue gegaan; „Hoe zal zij het dragen?" mompelde hij toen bij het lijk zag. — Ge moogt haar nu niet verlaten‚” ant- woordde Jacquard even zachtjes. Zij keken elkaar aan, maar zeiden niets meer. Op het oogenblik waarop zij het gebouw verlieten, kwam er juist een rijtuig de straat inrijden. Er hingen vlokken schuim aan het gebit van het paard. Het was een dame die het paard tot nog grooter vaart aanzette. Haar haar was losgegaan en viel als een gouden mantel over hare schouders. — Gniliol” riep Jacquard uit. Het rijtuig stond stil. Jacquard kwam aanvliegen en hielp de markiezin bij het uitstappen. Half bewusteloos zonk zij". in de armen van haar verloofde. —— Ik dacht dat ik jou ook verloren had l" mompelde zij. „Dat zou mijn dood geweest zijn!” Savigny had aan haar geschreven en zijn ouden knecht in haar zorgen aanbevolen. De markiezin liet het lijk naar haar paleis over- bren. Zij liet den doode met bloemen bedekken. Toen het deksel op de kist werd geschroefd drnkteGregoriaijne aanstaande de hand. „Ik, zal probeeren om hem je te vergoeden,” zei hij zachtjes. _— —- __ —- _—' —- .__ ._. ._. __. __. De heer Caboché had Boussonier meegedeeld 1 Geïllustreerd Zondagsblad f 0.37}, fr. p. p. f 0.45 per 3 mausdQ i Advertentiën 1-6 regels f 1.10, elke regel meer 17j Cent. ï Aanvraag om dienstbetrekkingen 1-6 regels f 0.75, elke n■ meer 12-} Cent, ii Dlenstaanbtedingen (à contant) t‘ 0.50, elke regel maar n00‘ personen die Transvaal of Orangia binnenkomen zonder permit, kunnen gelast worden te ver- trekken; indien zij daaraan niet gehoorzamen, stellen zij zich bloot aan boete of gevangenis- straf. HARRISMITH, 29 November. (Reutezy) Lord Milner is gisteren hier aangekomen. Op zijn reis door Orangia is hij licht gewond tengevolge van een val van het paard; zijn wond is echter niet zoo ernstig of hij kan deputaties ontvangen en zich met zaken bezig houden. LONDEN, 29 November. (Reuter). In een nieuwe redevoering te Croydon zeide de kan- selier der schatkist, de heer Ritchie. dat het bedrag reeds voor de Boeren en de Zuid-Afri- kaansche loyalisten beschikbaar gesteld uit de Britsche schatkist wel niet verhoogd zal worden. Hij doelde Woensdag op leeningen uit de Transvaalsche schatkist. Het kwam niet bij hem op den Britschen belastingbetaler te vragen nog meer te doen in deze zaak. De justitie heeft eenige personen op het eiland i KAAPSTAD, 30 November. In het distrikt Colesberg is de echtgenoot der bekende schrijf- ster Olive Schreiner, de heer Cronwright Schreiner, tot lid van het Parlement gekozen. Hij kreeg 553 stemmen tegen 249 op den imperialistischen kandidaat Mee. Farlane. Colesberg is een bekend „rebellen-distrikt”. De Engelschen in Somaliland. GARRERO (Somaliland). 26 Nov. (Raster). De Mnllah zond naar hier een trein kameelen, dragende de voorraden welke de Mnllah had buitgemaakt in het gevecht met kolonel Swaìne en die alle onbruikbaar waren gemaakt. Ook ‘zond hij een uitdagende boodschap. Te Bohotle ligt nu een kompagnie van de Bombay grenadiers en een afdeeling Sihks. De Mnllah vestigde sterke posten in rijen rondom iBohotle, op afstanden van 1000 yards tot 4 Eng. mijlen; de voorposten wisselen daarmee schoten. N8. Eventueel nagekomen telegram- men vvlndt men op pagina 3. BINNENLAND. Plaatselijk Nieuws. Dordrecht, l December. J. van der Velden._'j- Gisteren overleed alhier de heer Jacob van der Velden (geboren 29 September 1843 te Dor- drecht), die, als oorspronkelijk medevennoot, later beheerder der ■rma Van der Slik B: Co., als kargadoor de belangen Dordrecht als haven- stad naar zijn beste vermogen gediend heeft. Vrijdag was hij weer naar hier overgebracht van Schevenìngen, waar hij voor zijn smartelijk lijden te vergeefs genezing had gezocht. Als voorzitter van het Harmoniekorps der d.d. schutterij toonde hij zich een ijverig voorstander en beoefenaar der Toonkunst. Ook aan het bestuur onzer gemeente nam hij aandeel door zijn lidmaatschap van den Gemeen- teraad, waartoe de kiezers hem den 22 November 1838 riepen. Sindsdien maakte hij bijna onafgebroken deel uit van dit kollege, na de distriktsverdeeling dat Adrienne gevonden was. Daarop ging Bons- sonier met Jacquard naar het ziekenhuis. Het was een lief, een welbekend gelaat dat hen van onder de groote muts der zuster die hen ontving, aankeek. — Breng mij bij Adrienne, zuster Marie,” zei 1de beeldhouwer, „ik heb haar meer liefdan mijn leven; ik zal haar zeggen dat de echte liefde de afgedwaalde schapen opzoekt en aan het hart drukt.” De zuster schudde haar hoofd. „Wij moeten het arme kind behandelen als een teer ei. Stuur haar juffrouw Bertrand; zij verlangt naar haar.” — Ik ken een betere zielsdokter voor haar,” . antwoordde Jacquard. „Ik zal haar een vroegere kennis, een vriendin sturen, aan wier boezem 'vi el" Qzijlkan uithuilen; ik bedoel mevrouw de Stain- —— Vandaag nog niet,” zeide zuster. nIk moet haar eerst op dat bezoek voorbereiden.” Den volgenden dag zaten er twee dames aan het bed van het bleeke meisje. De eene had zich opgetooid alsof zij naar een bruiloft ging; de andere was in zwaren rouw. Zij streelde Adrienne’s hand en fluisterde telkens weer: „Mijn lieve, lieve Adriennel” En die paar woorden waren een groote troost voor de zieke. En dan vertelde zij hoe moeder Barbe haar onder voorwendsel van haar-een goede betrek- kiiíg te bezorgen, in het bewuste huis had ge- stopt en hoe zij door de Savigny gered was. ‚Hij was erg treurig gestemd. Waarom is u zoo treurig?” vroeg ik, „ik weet zeker dat zij het vergeven zal.” ä van distrikt I en na 1898 van distrikt II. Hij was op (Een na de oudste naar tijdstip van be- noeming in den Raad, de heer de Joncheere is lid sinds 1879. Zijn adviezen, speciaal op het gabied van handel en scheepvaart, werden daar op hoogen prijs gesteld. Zaterdagavond had bij het spoorwegstation alhier een ernstig ongeluk plaats. De 17jarige losse remmer E. Kroet, woonachtig te Rotterdam, die omstreeks 11 uur van daar was aangekomen met een goederentrein, die hier eenige wagens moest achterlaten. had de seinlantarens aan het achterste rijtuig bevestigd en wilde toen weer naar zijn plaats op den trein terugkeeren. Ofschoon hij daartoe over het'3 meters breede pad tusschen het 3e en 4e spoor kon loopen, schijnt hij tusscben of te dicht langs de rails van het 3e spoor te zijn gegaan. _ Het gevolg daarvan was dat hij onverhoeds door den te 11% uur van Rotterdam komenden personentrein werd gegrepen en over de rails geworpen, waar de lokomotief, de tender en een paar wagens hem over het rechterbeen gingen, zoodat dit op verschillende plaatsen werd verbrijzeld. Op zijn hulpgeschreeuw werd de trein tot staan gebracht en de jongeling uit zijn vreeselijke positie verlost enin het station gedragen. Terstond werd de hulp ingeroepen van den geneesheer A. C. van Bruggen, die een voorloopig verband legde, waarna de ge- wonde naar het Ziekenhuis werd gebracht. Het verbrijzelde been werd daar afgezet, maar de ongelukkige had zooveel bloed verloren, dat hij ’s nachts te half 3 aan de gevolgen bezweek. De 13-jarige Hermanus Naakt-geboren, die sedert Donderdag l.l. de ouderlijke woning te Dubbeldam had verlaten, schijnt al dien tijd ovierdag hier in de stad te hebben rondgezwor- ven‚ terwijl hij ’s avonds of ’s nachts een onder- komen zocht in den een of anderen hooischelf in de nabijheid der ouderlijke woning. Gisteren is ‘hij door een ouderen broeder opgespoord en huiswaarts gebracht. Zijn ambachtschool-gereed- schappen moet hij verkocht hebben, ten einde voor de opbrengst brood te koopen. De 13-jarige L. van D. was Zaterdagmiddag door zijne moeder als gewoonlijk met een kar met briketten uitgezonden, om die langs de hui- zen te venten. Een zijner klanten was dewin- kelier B. aan de Voorstraat, bij wien hij zich daartoe wilde aanmelden. Er was echter nie- mand in den winkel en het ongelukkigplan rees toen bij den jongen, om te zien of hij de toon- banklade kon lichten. Deze was helaas niet ge- sloten en ijlings maakte de knaap zich meester van het daarin aanwezige geld, ongeveer f 6. Zooveel geld had hij echter nog nooit in zijn bezit gehad. Hij begaf zich naar den Bleijenhoek, waar hij een paar bierhuizen bezocht en daar zichzelf en anderen op bier, limonade enz. ont- haalde. Het gevolg daarvan was, dat toen de winke- lier B. tot de ontdekking kwam dat hij bestolen was en daarvan aangifte had gedaan bij de po- ‚litie, deze spoedig den vermoedelijken dader had opgespoord en aangehouden. De kleinste helft van het gestolen geld was nog slechts in zijn bezit en werd in beslag genomen. Ik ben niet treurig, ik ben heel kalm. Wat is het eigenlijk? Eén druk, één knal en de rekening met het leven is vere■endl” —- Wat, wilt u uzelf dooden P” riep ik uit. Hij knikte. — Dat zult u niet doen,” zei ik smeekend. —— Jawel.” — Wat is de dood eigenlijk? Een ‘overgang tot de rust. Het leven walgt mij,” waarom zou ik geen einde maken aan die kwel- lin P" [í wist niet wat te antwoorden; het was mij alsof die woorden uit mijn eigen gemoed op- kwamen. — Ik ben eigenlijk al dood,” zei hij zoo kalm ‘alsof hij over een ander sprak. „Waarom ver- der leven als men dat gevoel heeft, waartoe dient het op klaarlíchten dag als een spookge- stalte rond te stuipen?’ Hij bleef voor mij staan, ‘nam mijne handen in de zijne en keek mij aan alsof hij mijne beeltenis voor goed in zich wilde opnemen; dan duwde hij mij heftig van zich af. „Daar komt een leeg rijtuig!” Hij wenkte den koetsier, hielp mij instappen en betaalde den man. „Krijg ik geen kus?” vroeg hij. „Ik dacht dat iker wel een verdiend hadl” Ja, hij had er een verdiend. Luid snikkend sloeg ik mijne armen zijn" hals. „U doet het toch niet?" Hij maakte zich los en gal mij een goudstnk. „Het is mijn laatste louis d’or,” zei hij als om zich te veront- schuldigen. Ik wilde het niet aannemen maar hij wierp het mij in mijn schoot en deed het portier toe. „Vooruit koetsier! Denk nog eens aan mij l" riep hij mij na. = (Slot volgt.)