Tekstweergave van DC_1908-08-01_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Nummer 381. 120319 Jaargang. Zaterdag I Augustus 1908. Bureau: Grectekerksplein 3. Telephoon lntercomm. N0. 67. ‘i Ahsnnementsprijs p. 3 maanden f2.50. Binnenl. t‘. p. p. in "‘ ‘t monding f 2.75, in 2 zendingen f 3.15. Buiten]. f. p. p. f 4.50. Afzonderlijkeinummers à 5 Cents verkrijgbaar aan ons Ësreau en bij. dewllggîeì Depöthoudersjí _..‚u. nuance, . . o. VAN Es, . . . I. ERKENS. . Voorstraat 131 b. d. Nieuwbrug. Noordendijk 82a o. d. Lijnbaan. Bleekersdìjk 4-0. 1 DE DORDREGHTSCHE DRUKKER■- EN UITGEVERS-ML’ Avonduitg ave. 1 Wij verzoeken dringend, advertentiën. bestemd voor de Zaterdag verschijnende Middag- en Avondnummers‚ Z00 VROEG MOGELIJK te doen bezorgen. opdat wij intiìds maat- regelen kunnen nemen, om de plaatsing in die nummers te verzekeren. DE DIRECTIE. REIS-NEON NEMENTEN. De Administratie van de „Dordrechtsche Courant” is gaarne bereidl om tegen vergoe- ding van porto’s aan hare abonné’s‚ die voor korten of langen tijd op reis gaan, de Courant aan hun tijdelijk adres te zenden. Zij behoeven daarvan slechts opgaaf te doen van duidelijk adres. Ook abonnementen voor den tijd Van een halve of heele maand worden gedurende het reisseizoen verstrekt. Duitsche regeering denkt te geven aan de be- manning en eigenaars van de Engelsche visschersboot ,‚General” voor de wederrechte- lijke aanhouding Van dat vaartuig door een Engelsche kannonneerboot in Mei j.l., ant- woordde de minister van buitenl. zaken dat aan de Duitsche regeering nog geen eischen zijn gesteld omdat de uitslag van het ambtelijk onderzoek nog moet worden afgewacht. FRANKRIJK. Het Kamerlid voor Guadeloupe, Ligitimus is ter zake van knoeierij bij de verkiezingen bij verstek tot 2 jaar gevangenisstraf veroor- deeld. Zijne Voornaamste medeplichtigen kregen elk anderhalf jaar. , De aannemers in de bouwvakken te Parijs hebben besloten de tijdelijke staking hunner werklieden te beantwoorden met eene sluiting hunner karweien, uitgaande op een nader te bepalen dag. ‚n11 ‚i r 4 Te Nantes is een oproer in de gevangenis uitgebroken. 500 gevangenen houden de bin- nenplaatsen bezet en weigeren zich over te geven. Gisterenavond hebben zij zich meester gemaakt van de werkplaatsen en de daar voor handen gereedschappen, Waarmee zij de be- wakers bedreigden en trachtten de gemeen- schapsdeuren open te breken. De gevangenis is daarna door infanterie en artillerie bezet, BUITENLAND. —— 31 Juli. tGR-ODT-BRITTAN N I E. In het Lagerhuis heeft de minister van marine Mc Kenna gisteren op een vraag over de gevaren, die bij de door admiraal Beresforì geleide vlootoefeningen zouden hebben bestaan, geantwoord dat het gerechtshof der admirali- teit de zaak heeft onderzocht en tot de over- TURKIJE. tuiging is gekomen dat er geen gevaar heeft gedreigd. Zoodra schout-bij-nacht Scott van voordeel was dat de uitvoering Van het hem gegeven bevel metgevaren gepaard ging, was hij gerechtigd een _anderen weg in te slaan en lord Beresford heeft hem ook te rechter tijd door signalen het daartoe strekkend bevel gegeven. ‘Op een vraag welke genoegdoening FEUILLETO-N. de De minister van politie, wiens afzetting door r de jong-Turksche comités verlangd wordt, heeft gisteren te Konstantinopel 200 gevangenen wegens misdrijven tegen het gemeene ärechtgin vrijheid doen stellen en den Sultan gewaar- schuwd dat de Armeniërs ‘een aanslag op zijn 2 paleis voorbereiden. De jong-Turksche en Amenische comités hebben een onderhoud met Het was bepaald aangenaam om als passa- gier te reizen en op zijn gemak naar ral-de be- kende plekjes te kijken, te Arkonum ‘voor een I l In [Haast [Ier Maatschappij. Roman, ‘N»a=a:r>h e t E n g elseìh, van «B. M. GROKER. 45) —— «John Sacheverell-Jllalbot,” zei Gojar. ‚‚Ik verbaas me dikwijls over je, gezijt me een raasdsel. Wat heeft je uit Engeland ver- dreven? en waarom heeft het de deur voor je neusdicht gedaan?” Engeland heeft er niets mee te maken. Mijn eigenzfamihe heeft me den ibons gegeven. Maar het is tijd Gojar 1k zal je wat kranten sturen, he Í?” Ja, stuur ze dan aan Goj«ar, adres Ana- pillay Chetty,‘Tani-Kul bazaar. ‚Maar ìluister eens, je moogt me wel een paar woorden.- schrij- ven ook, als ge er den tijd toe hebt.” iO,'ik zal een massa tijd hebben; «de macht -der gewoonte is zoo sterk, dat ik om vier uur zal opstaan en ‘dan heb ik een aardig langen dag voor me. ‘Nu, tot ziens,” en hij stak zijn hand. uit. Gojar liep naar de deur van ‘de loods; het was op îhet punt van dag te worden; er glin- sterdenznoglichten in het station maar aan den horizon «vertoonde zich al een flauwe lichtstreep. Hij keek met ‘belangstelling naar een goed ge- kleede wálugge gestalte die in een tweede klas- coupé sprong, terwijl een pakjesdrager hem zijn bagage aan gaf. Vernon begroette-den conducteur van den sneltrein met een ‘tik op zijn rug en lachte, terwijl hij voor het portier ging staan enlde trein zich in bewegìngzette. Toen zag hij Gojar staan in zijn bruinenideken gehuld ; hij leunde uit het portier en zwaaide met zijn spiksplinternieuwe pet. Misschien zou de zonsopgang, dien de jonge man in het verschiet zag, een goed Voorteeken blijken te Î-Zijn nacht was vrij donker „ge- weest, misschäenzou de dageraad weldra komen. heuschen sahib gehouden te worden, eaan wien i men kwam Vertellen dat men moest overstappen voor Madras, Jolapett ‚en Trichínopoly en daarna met een zekere mate Van ongeloovigen I. trots herkend te worden‘! Vernon zag er in zijn mufti-pak even goed uit als of h■ secre- taris van den gouverneur was, maar zoo iemand zou geen praatje maken met de andere beamb- ten hun zijn sigaretten-koker aanbieden en hun ’t laatste nieuws uit Taní-Kul vertellen. Ze zijn je allemaal voor, Jack,” zei een Van zijne kameraden; ,‚de kommandant, zijn staf, de leden van het gouvernementshuis en een massa bagage. We hadden gisteren 18 wagens met paarden bij ons. Ik wou dat ik in je schoenen stond, ouwe jongen, want het begint nu smoorheet te worden; ik zou alleen niet graag in jouw plaats willen zijn als je terug- komt ik ken het gevoel dat men heeft als het Verlof voorbij is.” Ja, dat is het ergste, maar je ben een opgewekte trooster. Maar de koek is nu nog niet op.” Nou, ik hoop dat je veel pleizier zult hebben en dat het je geen kwaad zal doen,” zei de ander terwijl hij het portier dichtsloeg. Het was «donker toen ‚de trein het station van Mettapollìum binnen stoomde en Vernon besloot om ‘dien nacht in het kleine hotel daar door te brengen en den volgenden morgen naar Kolas te gaan, «aan den Voet der bergen. Ze waren bezig om een nieuwen lijn aan te leggen en duswerd «de steile bergweg nog bereden door tongaïs met paarden en pony’s bespannen. elke drie mijlen kwamen er nieuwe paarden voor. De paarden en ponys die daarvoor ge- bruikt werden, waren exemplaren van alle mogelijke soorten van dieren: oude en jonge paarden, muilezels, ponnies, Vroegere ren- paarden, gouvernementspaarden, strijdhengsten van officieren Van al die soorten kon men daar exemplaren Vinden. Er waren ondeugende, koppige dieren bij en dieren die trouw en hard werkten. Hetzelfde iot was hun allen beschoren: zij werden op een zeker stuk van den weg ge- plaatst en daar bleven zij tot aan het eind van hun leven. Als zij ziek vierden of het niet langer konden volhouden, dan werden zij geslacht. Er waren zoo nu en dan wel interessante È gebeurtenissen, maar zelden een ernstig ongeluk, gwant de koetsiers kenden hun vak en waren j te vertrouwen en er ‘varen dan ook weinig ge- “vallen Van paarden die er Van doorgingen of Van tongaÎs die omsloegen. g Vernon was Veeleischend; hij stelde zich tzelf zoo hoogdat hij voor zich alleen een tonga ‘had genomen. Toen hij ongeveer twee mijlen î had afgelegd op den steilen serpentienweg, hoorde hij boven zich, op de Volgende kromming Veen doordringend gegil. Het is niets, mijnheer het zijn de schimmels maar,” zei zijn koetsier koel-onver- schillig, „er is soms aardig wat mee te doen l” Het gegil hield aan en werd zoo oorverscheu- rend, dat Vernon uit zijn tonga sprong, een kort, steil paadje opklom, op die manier de hoogere serpentien bereikte en ontdekte wat de koetsier voorspeld had: de schimmels, die aardig wrat werk veroorzaakten. Zij hadden de tonga bijna tot aan den rand van den weg gesleept en steigerden op een Vreeselijke manier, de koetsier knalde met zijn zweep en schreeuwde „Aristee”, Aristee I”, een dame die achter in het rijtuig zat schreeuwde zoo hard als zij kon en er lagen allerlei kleine taschjes en doosjes over den grond verspreid. In een. oogenblik stond hij voor de paarden, ; trok hen den weg op en hield hen Vast, terwijl de twee reizigers uit de tonga vlogen. De een was een dame van middelbaren leef- tijd met een reusachtigen hoogen hoed op; de ander een jong meisje, schijnbaar haar dochter want zij noemde haar moes, terwijl z■ haar trachtte te kalmeeren. O mijnheer!” zeide eerste zenuwachtig; „hoe kan ik u ooit bedanken u hebt ons het leven gered.” —— Ik geloof niet, dat het zoo ernstig was,” zij „Ik ben blij dat ik toevallig juist achter u was. Die dieren zijn er gewoonlijk niet ge- brand op om zich op weg te begeven; straks gaat het heel goed, dat zult u wel zien.” Dat kan wel, maar ik ga niet met hen mee. Neen Mabe ,” —- zij wendde zich heftig tot het meisje. „Ik denk er niet over om weer in dat ding te stappen. Neen, neen . . . . ..” dit tegen den koetsier die haar trachtte over te halen —— „nooit l” Maar wat doet u dan Z?” vroeg hare doch- ter. „U kunt toch niet loopen, het stijgt steeds en het is nog zestien mijlen tot Coonon. U terwijl brandspuiten aanrukkenvoor het geval de muiters den boel in brand staken. De algemeene directeur ‘der gevangenissen heeft een onderzoek ingesteld, waarbij gebleken is dat het oproer het gevolg was van oneenìgheid tusschen den directeur en den geneesheer «der gevangenis. Er werden voor den nacht strenge maatregelen genomen. De meeste muiters ver- langen naar een andere gevangenis te worden gezonden en de overheid zal daaraan waar- schijnlijk gevolg geven. Advertentiën 1-6 regels f 1.10, elke regel meer 17} et. Aanvr. om betrekk. en Boekaank. van _ Verschijnt in Middag- en Avonduitgave. UITGAVE VAN 1—6 regels f 0.80, elke regel meer 125 ct. Dienstsanb. voor den werk. stand contant} van 1—6 regels f 0.50, elke regel meer 7} ct. Ingezonden Mededeelingen 1-4 regels f 1.25, elke regel meer 30 0t- Uitsluitende agenten voor publiciteit land, de Cie. Generale de Publicité 31”“ Faub‘. Montmartre, Parijs en 1 en 2 Snowhill Londen E C. „m.“ den Grootvizier gevraagd om hem aan te toonen dat het den minister van politie alleen te doen is om zijn baantje te redden. Gisteren- avond schoolde een talr■ke menigte voor de Verheven Porte samen en jouwde tal van officieele personen uit, het ergst den minister van politie, die zijn ontslag ha’! ingediend, en den minister van justitie die voor een reactio- nair wordt Îgehouden. Ook de directeur der artillerie Zeki pacha. heeft ontslag genomen. Drie adjudanten des Sultans, die doorgaan voor de doordrijvers der oude politiek in Yildiz Kiosk, zijn op verlangen der menigte verbannen. De invloedrijkste man schijnt op het oogen- blik de directeur van het blad „Servet I Funoen”, Ahmed Ihsan, die op grond van een telegram van den minister van poster■en aan zijne ambtenaren, luidende „Tot nader orde kunt alle drukwerk vrij laten doorgaan” een circulaire aan den minister van binnen]. zaken heeft gezonden met de bedreiging dat hij, als genoemde order niet binnen drie uren ingetrokken en vervangen werd, een aanklacht wegens majesteitsschennis tegen den minister van pesterijen zou indien-en, omdat deze met de woorden : „Tot- nader orde” bewijst te twijfelen aan de oprechtheid van den eed van trouw, door den Sultan op de Grondwet afgelegd. De minister van binnenl. zaken heeft beloofd aan dien eisch gevolg te zullen geven, maar inmiddels staat vast ‘dat de invoering der „Munchener Allg. Zeitg.” in Turkije verboden is. Te Smyrna zijn de vali en de militaire be- velhebbers wegens hunne vijandige houding tegen de Grondwet door de Jong-Turken weg- gejaagd. _ De officieren en soldaten van het garmzoen van Adrianopel eischen het aftreden van den Sultan. RUSLAN D. De curatoren der onderwijs-districten hebben aanzegging ontvangen, de wettelijk niet geoor- loofde maar nog steeds voortbestaande verte- Î genwoordigingen van studenten aan de inrich- tingen van hooger onderwijs te verbieden. BINNENLAND. DORDRECHT, 31 Juli. Hare Majesteit de Koningin heeft H. D. kamerheer en waarnemend hofmaarschalk jhr. W. J. P. van den Bosch benoemd tot com- mandeur in de Huisorde van Oranje. Nederland en Venezuela. De „N. R. Ct.” schrijft: De „Jacob Van Heemskerck”, die door onze regeering naar West-Indië zal worden gezonden en 11 Augustus zee kiest onder bevel van den kolonel Snethlage, is het nieuwste pantserschip van onze Vloot met eene ivaterverplaatsíng Van 5000 ton. Het schip verschilt in zoo verre Van de vier te voren gebouwde pantserschepen, type „Ko- ningin Regentes”, dat het zwaarder bewa- pend is, doch daarentegen minder kolen bergt, zoodat het met den kolenvoorraad een kleiner weg kan afleggen dan de Vier andere zusterschepen. Voor het bepalen Van den ko- lenvoorraad is bij het project als eisch ge- steld, dat het schip een afstand van 2400 zeemijlen met economische Vaart moet kun- nen afleggen, opdat het geschikt zou zijn voor den algemeenen dienst in de Europee- sche wateren en in de zeeën bewesten de Kaap de Goede Hoop, waaronder ook onze West-Indische bezittingen behooren te wor- den gerekend. De minister Ellis, die voor den bouw van de tegenwoordige „Heems- kerck” bij de begrooting voor 1905 den eer- sten termijn aanvroeg, wilde nl. den dienst in West-Indië doen uitoefenen door de pant- serschepen, die hij voor de verdediging van het Rijk in Europa noodig achtte en waar- toe, behalve de ,‚Heemskerck”, de drie schepen type „Kortenaer” behooren. Hij zond dan ook onder zijn bestuur de „Korte- naer” naar de West. Minister Cohen Stuart bracht daarin verandering en bestemde voor den dienst in West-Indië een schip van het kruiser-type, de ,‚Grelderland”. Wij Vestigen er in het bijzonder de aan- dacht op, dat de „Heemskerck” met haar bejerkten kolenvoorraad van pl. m. 450 ton de reis naar de West, zelfs met economische vaart stoomende, d. i. bij die vaart, waar- moet heusch weer instappen, u kunt hier niet blijven zitten.” Tot antwoord barstte hare moeder, die Van nature zenuwachtig vras en nu over haar heele lichaam trilde, in tranen uit. Ik heb het —— ik weet wat u doen kunt,” zei Vernon toen zijn blik dien Van het meisje kruistc; „u kunt mijn tonga krijgen wij zullen ruilen. Mijn span, een groote muilezel en een pony zijn een paar lammetjes gelijk en dan zal ik de schimmels nemen ——dat vind ik prettiger.” O, dat is buitengewoon Vriendelijk Van u,” antwoordde de jonge dame, „niet waar, moes? Nu is het toch in orde.” Neen, het IS zoo’n afschuwelijke weg, zulke scherpe bochten en andere dingen die zoo razend gauw naar beneden komen daar l” Op dat oogenbhk kn am de post-tonga met een luid hoorngeblaas hen voorbij Vliegen. De ongelukkige matrone bleef een heelen tijd met een koppig gezicht op een bank zitten, geheel doof voor alle overreding! Eindelijk droogde zij hare tranen en zei: Nou, als die meneer ons werkelijk zijn tonga wil afstaan dan geloof ik dat ik het misschien zou durven maar alleen als hij bij ons blijft; alleen doe ik het niet.” Goed dan,” stemde hij toe, „het zal me een groot genoegen doen. We zullen al onze bagage in de tonga met de schimmels doen, Van uw tonga een goederenwagen maken en de reis samen voortzetten. En zult u ons dan niet verlaten Í?” smcekte de Vreemde dame. „Zult u bij ons blijven tot Ooty.” ' Maar moeder, hoe kunt u nu zoo dwaas zijn?” zei het meisje: „deze meneer gaat misschien maar tot Coonoor of Wellington. We kunnen ons toch niet zoo aan hem op- dringen!” Ik moet het wel doen, als ik Celia ooit levend wil bereiken,” verklaarde haar moeder onbuigzaam. Mevrouw, ik verzeker u dat het me een groot genoegen zal zijn om Van uw gezelschap te mogen genieten,” zei Vernon. „Ik ga ook naar Ooty. En nu zal ik de pakjes verzamelen en de eerste tonga volladen.” Hij begon on- rniddellijk aan dat werkje met de handigheid van een man van het vak. (Wordt vervolgd.) voor Frankrijk en En e- JOHN F. JONES 8L ie