Tekstweergave van DD_1946-09-30_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Pag. 5 Nederland heeft er groot belang bij wie de Donau controleert Rusland en Amerika: twee uiteenloopende visies Van een onzer redacteuren 11's C U {SI ik er, Irstra. í e l y. sland obcn . en uit- slu i- 30ml t In- ssive Inti-ng ‘ech. van orna- ïëf-‘Tìa vusî- egen e en het ische .e-d er ieelo Laan. in >gee- hans 3,- \,__z Ik stond in Bratislava en zag uit de vallende schemering een kleine, hel verlichte Stoomboot den Donau afvaren. In deze Tsjechische haven begint het locale scheepsverkeer weer iets op te bloeien. maar rivierscheep- vaart op groote schaal is toch nog maar een fractie van het- geen het een jaar of tien ge- leden was. In die jaren verzorgden niet minder dan 12 Scheepvaartmaat- schappijen het handelsverkeer op den Donau en keek men niet bijzonder geïnteresseerd, als een Stoomboot de golven kliefde van den veel bezongen blauwen Donau. Het voornaamste deel van dit verkeer was toen in handen van Nederlandsche, Hongaarsche en Duitsche maatschappijen. Na den oorlog was de rivier echter totaal in wanorde. Vernielde bruggen, gebombardeerde werven en mag- netische mijnen maakten scheep- vaart bijna onmogelijk. Maar na den oorlog was de rivier ook om politieke redenen voor scheeps- verkeer over langen afstand on- bruikbaar. Van Bratislava tot de monding stroomt de Donau door Russisch gebied of door landen, die door Rusland worden gecon- troleerd. Van Bratislava stroom- opwaarts komt men in Ameri- kaansch gebied en daar ligt het meerendeel van de schepen, die vroeger het verkeer onderhiel- den. van die eilen -chte ndeel n je nan- jul- :kig‚ vel- gens min- w■ doen rnet ver- nee- eene juf- ver- rden rid- vont haar Hol- ; ge- over -der- n in ont- sntje u te iter- SUS"; iodde ha, ( er men ach- ‚n alle- roeg naar 553- uwe ;teld en et 'Í rtel- an- ben: de zich 1e..- rbb t ik betll lg■ï’ een vel“ evtCÛ Er is toen een heftig dis- puut tusschen Amerikanen en Russen uitgebroken over de vraag: Wie zal de Donau- scheepvaart controleeren? De Amerikanen wilden den ouden regel — internatio- nale contrôle —— handhaven en de Russen vonden dat a1- leen de landen. aan den Donau grenzend. iets over het Donau-verkeer hadden te beslissen. Voor beide standpunten is iets te zeggen. In het eerste geval zouden de Amerikanen —- en alle Westelijke mogendheden —- hun booten weer het snelstroo- mende Donauwater op kunnen sturen; in het tweede geval zou- den de Russen kunnen regelen welke maatschappijen wel en welke niet een „vaar-vergun- ning” krijgen. En vermoedelijk zullen de Westelijke staten —- en Duitschers uit Russische krijgsgevangenschap terug De Sowjet-Unie, die beloofd had 121.000 Duitsche krijgsgevangenen tegen 15 October naar huis te stu- ren, heeft gisteren bekend gemaakt dat er sedert Augustus 122.215 man waren vrijgelaten. Algemeen neemt men aan dat de Russen nog 300.000 Duitschers gevangen houden. De Dordlenuur Uitgave: „De Vrije Pers”‚ Dordrecht Directeur L W. A. DE BOT Hoofdredacteur M J GIPHART Kantoor Begijnhof 31. Dordrecht Telefoon: red 4533. admln 4133 Abonnementspn: 31 ct. p. week f 1.35 per maand f4_— per kwartaal Bankiers: Twentsche Bank en Mlddenstandsbank DE DÛRDTENAÀR Liefde die den dood OVCÏWOII dus Nederland — in dit geval niet de beste papieren hebben. Vermoedelijk zullen de heercn elkaar over deze kwestie nog wel even in het vaarwater zitten. Maar waar het Nederlandsch belang ligt, is duidelijk. De kleine, hel verlichte stoom- boot was geen Nederlandsch schip en daarom mag men hopen dat de kwestie over de Donau- scheepvaart straks te Parijs zoo wordt geregeld, dat ook ons land weer een kans krijgt in dit deel van Centraal-Europa. Koning George weer op den troon Opdracht voor Tsaldaris om nieuw kabinet te vormen ,‚ . Honderdduizenden Grieken heb- ben koning George Zaterdag met donderende ovaties ingehaald. Terwijl gevechtsvliegtuigen door de lucht daverden, reed de ko- ninklijke stoet door de straten, waar de juichende menigte in dichte rijen stond opgesteld. De koning was in gezelschap van prins Paul en prinses Fre- derike. Na den toer door de stad, begaf hij zich naar het oude paleis, waar hij van het balcon af het defilé van talrijke organi- saties en troepen gadesloeg. De Atheensche kranten maakten vrij- wel alle met dikke ko-ppen mel- ding van de aankomst. Slechts twee communistische bladen be- steedden weinig plaatsruimte aan de gebeurtenis en noemden den koning eenvoudig ,‚George”. De koning heeft Tsaldarís verzocht een nieuwe kabinet te vormen, nadat deze zijn ontslag had ingediend. Tsaldaris deelde mee, dat hij overleg zal plegen met de leiders van de oppositie in het parlement. V op de Beppie (eigenlijk heet zij Elisa- bethì is een van de vele jonge Nederlandsche vrouwen, die hoofd en hart verloren, —-— iets dat meestal samen gaat, — toen de Canadeezen hier kwamen En vooral één Canadees maakte ster- ken indruk op haar, zóó s‘erk, dat zii „Ja“ zei. Beppie trouwde met haar Canadees. Toen brak snel, al te snel het droeve oogenblik aan, waarop hij moest afreizen_ En Beppiës naam kwam te prijken lange lijst, van oorlogs- ver- „ Maandag 30 September 1946 J hadden hem ' hebbende vrouw bruidjes. die popelen van langen, om naar het nieuwe vader- land te vertrekken. Toen kwam uit Vancouver een droef bericht: Leo — zoo heet Beppies man, —— was ziek. ernstig ziek. De dokters al opgegeven. zou wel heel spoedig sterven. Beppie toonde. waartoe een lief- in staat is: zij vermurwde ambtenaren, draaide van de eene naar de andere in- staniie. praatte hier, schreef naar daar, kortom zij bereikte, dat zij voorrang kreeg. Zij zou voor haar beur‘ met een boot mee mogen, Een boot? Een vliegtuig moest ze hebben En ze kreeg het. Natuur- lijk_ Negenduizend kilometer legde Bcppie per vliegtuig af, in ang- stige spanning; of zij nog wel op tijd zou komen, om den ge- liefde nog levend aan te treffen. Over wat er zou gebeuren. als zij ‘e laat kwam, als zij als jonge weduwe daar ver weg. in een Vreemd land zou staan, dat wel- iswaar haar vaderland was ge- worden. maar waaraan haar dan toch maar weinig banden zouden binden_ daarover dacht zij niet. Le0_ nog levend zien, dàt hamerde door haar hoofd; die gedachte hield haar vast, heel die reis lang. Het leven kan hard en wreed en nuch‘er zijn. Maar soms is het lieflijk en romantisch en mild. Beppie kwam op tijd; Beppie sloot Leo in haar armen en de kus, die zij hem gaf, bleek hem het leven terug te geven. De dokters poog- den met het mompelen van „een wonder” hun figuur te redden. Maar wonder_ of medische mis- vatting, Leo knapte snel op, ver- liet het ziekenhuis en is nu thuis, ‘oevertrouwd aan de teedere zor- gen van haar, die getoond heeft te weten wat Liefde is. En die daarom deze kostelijke belooning ten volle heeft verdiend. Leo i Nederland aan den slag. De rayon: celvezelfabriek van de A.K.U. te Arnhem is in bedrijf gesteld. Voor de spinmachine hadden de autoriteiten veel .- belangstelling. — Ds. E_ Michelin Moreau. pre- dikant der Waalsche gemeente te E-Gnravemhage heeft gisteren, na een ambtsbediening van 35 jaar, van zijn gemeente afscheid geno- men. Advertentie met succes AMES WHITHEAD van de Royal Engineers voelde zich R werd weinig of niet gedanst dien loomen Augustus-avond in het Londensche Savoy-hotel. De warmte speelde een ieder par- ten. Men zat lui in de gemak- kelijke stoelen en vierfrischte zich met ijs of een koelen drank. vliegen verjagend en luisterend naar de band, die terecht een wereldnaam bezat. De lenige gestalte Van Roy Hotfield, uit wiens bezwerende gebaren de, muziek leek te ontstaan vóórdat zij klank werd door het snerpen- de koper en de snaren, trok aller oogen tot zich. Een belangîiek ling‚ die de bandleider tijdelijk aan den zwarten Tom Wooley moest afstaan. toen deze toove- naar op de klagende en jiibelen- de trompet een van zijn be- roemde solo’s blies. En omdat iedereen naar Tom Wooley keek, klonk de veelvoudige kreet van ontzetting als uit één mond op het oogenblik, dat men een gru- welijk snerpenden trompetsitoot hoorde en den dikken neger als door den bliksem getroffen zag neerstorten. Zijn oogen werden groot als biljantballen, het leek alsof hij uit elkaar zou barsten. Met zijn kroeshoofd sloeg hij achterover door den drum en de kostbare trompet werd in Z■n krampachtigen greep Tot een waardeloos stuk koper verwron- gen. Hij was morsdood *** E kranten stonden vol met ver- slagen van dit sensationeele voorval, Zij wisten in kleuren en geuren te vertellen hoe Tom Wooley stierf, maar over de oor: zaak van zijn dood moesten zij kort zijn. Hartverlamming, luld- JA, ÏEHAND HEEFT MIJN BAGÀGE DOORZOCHT. WILT UEVEN DEN KAPITEIN wAAnscHuv/EN, DAN BRENG IK M■N BAGAGE WAT OP ORDE. n. Trompetsolo d... Doods f Kort verhaal door IÄN v. HAARLEM den eenstemmig de diagnosen der doktoren. Met deze simpele ver- klaring moest de wereld het doen. „Het is krankzinnig" zei Roy Hotfield den dag na de begra- fenis, toen de bandleden op het terras van het Savoy-hotel rustig bijeenzaten. „Het is krankzinnig en de wereld hoeft het niet te weten, maar ik zal het jullie vertellenrTomwoolcy werd vermoord. Het is zeer wel mogelijk, dat de moordenaar in ons midden vertoeft." „En toch verdenk ik geen van jullie allen", ging de bandleider voort, glimlachende om de ont- steltenis, die zijn woorden teweeg hadden gebracht. „Ik wee: zelfs heel zeker, dat jullie stuk voor stuk zoo onschuldig bent als een lam. Bovendien acht ik geen van jullie in staat een moord te ple- gen, zoo sluw en geraffineerd als die, waarvan Tom Wooley het slachtoffer is geworden. De om- standigheden werkten het spel van den moordenaar in de hand. Toms hart was niet sterk meer den laatsten tijd en na deze tour- née zou hij waarschijnlijk zijn trompet op zij hebben gelegd. Den avond van zijn dood was het zeer warm en ik zag dat hij het zwaar te verantwoorden had. Toen kwam de fatale solo. Jullie kennen Toms gewoonte om niet te ìmproviseeren; in een dun, DE VEERBOOT HEEFT DE KADE REEDS BEREIKT, VOOR- DAT ‘DE JONGE MAN TERve is. ‚I BÍC■GÍ KAN HEN NIET HËER hvllll„l slordig notenschrift schreef hij de geheele partij altijd uit. Zelfs bij zijn s0lo’s volgde hij nauw- keurig het blad. De moordenaar heeft deze gewoonte op duivel- sche wijze uitgebuit. . . .” ROY Hotfíeld pauseerde even en keek zijn mannnen strak aan. Dan vervolgde hij: „toevallig heb ik de partituur van het bewuste nummer gisteren nagelezen. Jullie zult je den schrillen, onnatuur- lijkenltoon herinneren, dien Tom aan zijn instrument ontlokte op het noodlottige oogenblik. Ik zag toen zijn oogen uitpuilen van verbazing. Welnii, die schrille toon stond in de trompetpartij voor- g e s c h re ve n. Een toon_ veel hooger dan Wooley ooit kon halen. Hij besefte dit te laat, want hij blies automatisch. Hij blies zich dood.” De bandleden staarden hun leider aan, of hij gek was ge- worden. „Onbegrijpelijk? vroeg deze. „Toch is het heel eenvoudig. Het stipje van de onmogelijk hooge noot, die aanleiding tot Wooley’s dood is geweest. had de arme kerel niet zelf in de partij gezet. Ik heb dat met mijn nagel kunnen constateeren. Woo- ley heeft nooit een vlieg kwaad gedaan. maar ondank is ‘s we- relds loon . . . . . ." Roy Hotfield hield een zwart nietigheidje omhoog, nadat hij de leuning van zijn stoel een for- midabelen klap had verkocht „Misschien heb ik hier den moor- denaar wel te pakken", besloot hij grimmig. MAAR DEN GEHEIHZINNIGEN MAN GESPREK MET EEN DAHE. EN H■ zoo eenzaam en verlaten op zijn post nabij Gaza, dat hij een ad- vertentie in twee Engelsche kranten zette, waarin hij vroeg. hem iets te zenden om te lezen. Er waren twee drietonslorríes en tachtig lcger-postzakken noodig om de eerste zendingen te ver- voeren, die hij in antwoord daar- op ontving en sindsdien heeft hij nog duizenden brieven, boeken, tijdschriften en kranten ontvan- gen. In totaal bereikten hem 1200 Britsche postzakken in acht weken. De brieven bevatten o.a. honderden huwelijksvoorstellen. Postwíssels en bankbiljetten ont- braken evenniin. De laatste be- richten melden. dat James While- head weldra naar huis gaat, daar hij gedemobìliseerd wordt en dat hij nu minder post krijgt. maar de bibliotheek van het kamp is goed gevuld en James voelt zich niet eenzaam meer. Een brigges met een knoop De 26-jarige J. J W. Ie Amster- dam is een ijdeltuit, Maar hij is ook deksels handig. Zijn ijdelheid is tot uiting gekomen in het feit, dat hij, hoewel hij den rang van korporaal bekleedt, geruimen tijd heefgt rond geloopen in de uni- form van vaand■g. Zijn handig- heid blijkt uit de omstandigheid, dat hij gedurende dien tijd kans heeft gezien ook het hoogere sa- laris te toucheeren. De omstandig- heîd. dat een en ander zich heeft afgespeeld kort na de bevrijding, toen alles een beetje in de war was, moge als verzachtende 0m- standigheid voor de militairead- ministratie gelden De krijg‘? raad heeft W. thans conform den eisch van den auditeur-militair veroordeeld tot 100 gulden boete, subs 25 dagen hechtenis. De Duitsche schuld gaat in de prullemand De eCOnnv de kundigen. sa" de Groote Vier te Berlijn voeren op heb (‚ogenblik bespre- kingen over de financieele her- vorming van Duitschland, Er zou een plan zijn uitgewerkt om het grootste deel van de Duitsche nationale schuld teniet te doen. De thans in circulatie zijnde rijks- marken zouden door nieuw geld. worden vervangen. MET PEN DONKEREN BRÍL ZIET Z5 W