Tekstweergave van DD_1955-01-03_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DE DORDTENAAR Pag. 2 Blaandag 3 Januari 1955 Flits (ion-dons nieuwe avonturen veneees Map ALDED/ _ IK HAD JE NIET MOGEN OMARMEN.’ IK HAD JE BIJNA ooooseonuxr! 500m’: Je KUNT HET l ...Nle1...HEi.PEN. á/“■ÏIÎÂÄÍDDÈ-ÍV ZIJN j PLOTSELING vERNlErloEND VAN KRACHT GEwoRoeN.’ lK MOET zhRKov RAAD- PLEGEN vooa lK NOG MEER lln één «giixogzopslsig FLITS PROFESSOR VlTRO is één VAN os BESTE omanomcr ALS IEMAND JE VERTELLEN Dr. Peter van Anrooy overleden j van muziek genieten Duizenden leerde hij SCHEVENINGEN. Op de laatste dag van het oude jaar, ’s morgens om zes uur is, na enige dagen van bewustelooaheìd, in zijn woning te Scheveningen overleden ' het Residentie-orkest dr. rooy. de componist, musicus en oud-dirigent van Peter van An- Op 13 October sprak de heer Van An- rooy ter gelegenheid van zijn 75ste verjaar- dag voor de radio een afscheìdswoord waarin hij onder meer zei: „Het uur van scheidên is nu gekomen en daar zit op zichzelf niets tragisch in”. Hij had zich voorgesteld na zijn afscheid over de zin van zijn leven na te denken. Het is hem echter niet gegund en op de vraag: heb ik een spoor van mijn bestaan achtergela- Proces inzake roman IK BEN ooespscmusr, Mum-leen vLuMScl-«ERP. IK KEN DIE L■MBER. HIJ WERD Doos zus MANAGER Ais ScHmroî vooizGESTELD . 7. KWAM HU VOOR OOG- ONOERZOÉK JA, VORIGE wEeK. IK HEB ZIJN MANAGER VERTELD Hem NIEI’ ‘rs LAre N BOKSEN, 1 IS HET MYOPIE. EEN VERWONDING KAN DE RETIN A DOE N L.05LATEN u 1.. u ,.n—« „- LUMBER GAAT ER VAART ACHTER ZETTEN.. weer! EEN OP HET LICHAAM LEDBURY BOKST GOED.. MAAR HIJ ESRL■KT ZIJN - RECHTS}? NIE'1'„ over H. V. Mecgcren AMSTERDAM —- De eerste echtgenote van Han Van Meegeren, mevrouw de Voogt, heeft Jan Baesjou, schrijver van de onlangs verschenen roman Han van Meegeren. de alchimist van Rocquebrune en de uitgever daarvan de uitgevers- maatsohappij P. Vink te Tilburg, aange- klaagd omdat zij zich door dit boek be- ledigd acht. Zij eist onmiddellijke stop- zetting van de Verkoop van het boek op verbeurte van f 100,- per exemplaar, dat na het vonnis wordt verkocht. Heden. ochtend komt het civiel geding voor de rechtbank te Amsterdam. ten, kunnen zij die hem overleven nu dili- delijk en misschien zelfs duidelijker dan hijzelf, een antwoord geven. Geboren op 13 October 1879 te Zalt- bommel, studeerde Van Anrooy in Ulrecht bij Veerman en Adelheeg viool, b■ Johan Wagenaar muzìektheorie en compositie. Van Willem Kes was hij leerling in viool en directie. Van Amsterdam waar hij twee- de dirigent van het Lyrisch toneel was, ging hij als eerste dirigent naar het Gro- nings orkest, waarop in 1910 zijn benoe- ming als leider van de Arnhemse orkest- vereniging volgde. Het Residentie-Orkest ontwikkelde zich onder leiding van 1917 tot 1935 het eerste rangs ensemble, dat thans de trots van de residentie is. De vele Haarlemse, Leidse en Rotterdamse concerten die het Resi- dcntie-Orkest gaf, betekende voor orkest en leider evenzovele grote successen. Als initiatiefnemer en eersteiuitvoerder van de Haagse jeugd concerten heeft dr. van Anrooy de dankbaarheid en bewonde- ring van een hele generatie zijner jonge stadgenoten verworven. Duizenden radio- luisteraars heeft hij na zijn afscheid als dirigent begrip bijgebracht voor de muziek in het algemeen en vele composities in het bijzonder. Als componist zal hij voor- al voortleven in zijn Piet Hein Rhapsodìe. Als dirigent zal zijn naam onverbrekelijk verbonden blijven met de uitvoeringen van Brzihms‘ symphonieën. waarvan hij zo’n groot bewonderaar was. Dr. Peter van An- rooy was ridder in de orde van de Neder- landse Leeuw officier in de orde van Oran- je Nassau. Ik ga uit schat. Je eten staat lekker warm op het petroleumstel en de indi- geszietabletten liggen op de bovenste plank van de kast in de slaapkamer. ’t IS WEER BEST GEWEEST, zo rond de beroemde twaalf uur! Waar kwam al het spul vandaan en wat zal het bij elkaar een lieve cent gekost hebben. Overal herrie, behalve in Leliestad. Bijna alle kampbewoners waren naar hun woonplaatsen vertrokken om aan de huiselijke haard Oud en Nieuw te vieren en vele vaste bewoners waren ook naar familie op de va- ste wal. In de wijdse stilte klonk slechts één sirene. Het was dezelf- de die normaal gebruikt wordt om begin en einde der schafttìjden aan te kondigen. Afsluiting Haringvliet Vierde rapport Deltacommissie DEN HAAG. De Delta-commissie cor. HAEIQÎ VOONDEI SVUDCGS 4. ,‚Er is een hele lading van deze p0ppen‚” zei het heertje, „ze zijn be- stemd voor de etalage van het grote wa- renhuis ,‚Azet” te Metrodam. Ik wilde ze liever niet per vrachtwagen laten ver- vnnren. omdat ze in de beperkte ruimte van zo’n hossebossende wagen bescha- digd konden worden, terwijl bovendien hun onberispelijke kledij zou kunnen kreuken. Ik wilde U dan ook verzoeken, ze niet bij elkaar in het ruim op te ber- en." g „Maar waar moet ik ze dan bergen?" vroeg Kappie. _ „Dat zal ik U laten zien,” zei het heertje, „daarvoor heb ik deze pop spe- ciaal meegenomen.” _ _ Hij droeg de pop Kappies hut binnen en zette hem daar netjes op een stoel. „Ziet U," zei hij, de kleding van de pop afborstelend, „als U ze aldus, net als passagiers wilt vervoeren, zal de kle- ding er niet van lijden en kunnen ze di- rect bij aankomst in de etalage.” _ __ ,‚Hm”, zei Kappie, „het zal lastig zijn als die dingen over de hele schuit ver- Milde antwoorden op Amerikaanse vragen ‚‚::=>-— spreid zijn. Bovendien zullen ze omval- len, als het schip gaat slingeren.” „Het is ook niet de bedoeling, dat U over zee gaat,” zei het heertje, „U kunt Metrodam binnendoor bereiken, door de rivieren en kanalen. Maar zoudt U nog hëdenavond kunnen afvaren?” De Maat, die het gesprek door de openstaande kajuitdeur had kunnen ho ren, kromp ineen. „Nog hedenav0nd..' mompelde hij, „en ik ben nog niet eens even aan wal geweest. Dat nooit!” En resoluut liep hij de loopplank af. Prae-Homerische beschaving 1955: Malenkof niet tegen bijeenkomst is van mening, dat er redenen bestaan tussen het Russische en Amerikaanse Malenkof schijnt geen tegenstander te z■n van een eventuele bijeenkomst van de Grote vier in de loop van dit íaëäl‘. hoewel de andere Russische leiders ree s een paar maal hebben te kennen K989- ven, dat ratificatie van de accoorden van Parijs een dergelijke bijeenkomst onmo- gelijk zou maken. Malenkof gaf zijn zienswijze te ketj- nen in een onderhoud met een Ameri- kaanse journalist, die hem_ intervlewde voor de Amerikaanse televisle- De VT3’ gen en Malenkofs antwoorden verschenen op Nieuwjaarsmorgen in alle Russische kranten. MOSKOU (Reuter) Georgi Malenkof‚ de Rusische Grote vier minister-president, om aan te nemen, dat de vriendschap volk zal groeien. De Sowjetunie zal alles doen wat er in haar macht ligt om vreedzame betrekkingen tussen beide landen te handhaven en te verstevigen- zen, dat er goede resultaten zijn te behalen. ‚, Malenkof besloot het onderhoud met het uitspreken van de beste wensen voor het Amerikaanse volk, dat, naar hlJ zeker weet, een waardig aandeel zal bijdragen tot de ontwikkeling en de bevestiging van de vriendschap tussen de beide volken. Het Britse ministerie van buitenlandse zaken heeft direct gereageerd 0p_ Malen- kofs uitlatingen over een mogelijke con- ferentie over het Verre Oosten. Het Britse standpunt is, dat zulk een con- ferentie pas nuttig kan zijn wanneer alle betrokken landen van mening Zijn. dat een bepaalde kwestie rijp__is voor ' cus- sie. ,‚Het is niet waarschijnlijk, dat een conferentie, welke de vraagstukken van het Verre Oosten in het _algemeen zou behandelen. op dit ogenblik succes z_ou hebben". was de mening van het Forelgn Office. heeft thans haar vierde interim-rapport bij de minister van verkeer en water- staat ingediend. Naar men aanneemt handelt dit interim-advies over de af- sluiting van het Haringvliet. De moge- lijkheid is niet uitgesloten, dat de Delta-commissie binnenkort een vijfde rapport zal indienen. In dit rapport. dat naar alle waarschijnlijkheid zal hande- len over het drie-eilandenplan, beveelt de Delta-commissie aan als het eerste werk van dit plan het Veere-gat af te sluiten. Hieraan zou dan nog dit jaar moeten worden begonnen. Zoals bekend zal binnenkort ook het ontwerp-Deltawet aan de Kamer wor- den aangeboden, Deze wet is slechts be- doeld als raamwet en hierin zal niet de volgorde van de werken worden ge- geven. Ook zullen geen andere bij- zonderheden ten aanzien van de tech- nische zijde van het werk worden opge- nomen. De volgorde zal moeten blijken uit volgende interiIn-adviezen van de Delta-commissie, die totaal acht of negen adviezen zal uitbrengen,‘ ' ' 5 {ìverdrachtbeiastin g‘ BOSTON (A. P.) Een jong Brits architect heeft de overeenkomst ont- dekt, die er bestaat in de inscrip- ties op kleitafeltjes, welke met een tussenpoos van vijftig jaar in Grie- kenland en op Kreta zijn gevonden. Daardoor heeft men het schrìft kun- nen ontcijferen en het blijkt dat de taal, die omstreeks 1400 voor Chris- tus op Kreta werd gesproken, van Griekse oorsprong was. Dit deelde prof. Carl Blegen op de vergadering van het archeologisch instituut van Amerika mee en hij wees erop, dat de archeologen nu veel te weten kunnen komen over de oude beschaving, die bloeide lang voordat Homerus zijn Ilias en Odys- see dichtte. J AC. VANÎlATTUM EERT ANDERSEN AMSTERDAM (ANP) De dichter Jac. van Hattum zal in het nieuwe jaar het land door trekken met lezingen over het werk en leven Van Hans Christian Andersen, in verband met het feit dat het Op 2 April honderd vijftig jaar zal zijn geleden dat Andersen werd geboren Van Hattum zal een essay doen ver- schijnen over Andersen getiteld Het sprookje van zijn leven_ "op invoer uit België BRUSSEL (A.N.P.) „In vel-bami met de maaregel, die van Nederlandse zijde dreigt, binnenkort de overdracht- belasting (taxe de transmission) bij de invoer van goederen in Nederland te verhogen, dringt het verbond der Bel- gische industrie er bij de Belgische re- gering op aan, alles in het werk te stel- len de toepassing hiervan te doen uitstel- len”. aldus een telegram van het ver- bond aan de Belgische ministers van buitenlandse zaken, economische zaken en buitenlandse handel. „De Beneluxpartners”, aldus het tele- gram,‘ „zouden alsdan over een redelijke termijn beschikken om gezamenlijk de noodzaak van de beoogde maatregel te bestuderen. De Belgische industrie zou niet kunnen toestaan, dat deze maatre- gel een protectie, welke dan ook, zou betekenen”, En toch tweelingen I LONDEN (Ass. Press). Op 31 December 1954 om zeven minuten voor twaalf werd in Landen een jongetje geboren. Het tweeling-zusje van dat jongetje werd in 1955 geboren, en wel op 1 Januari. Precies hetzelfde ver- haal zullen later twee Amerikaanse kinderen kunen vertellen, want in Statesville in Noord-Caroline gebeur- de het ook. „St. Jan!” riep Mails uit. ,‚U heeft Uw gelijke mon ami‚ ik kan U niet genoeg prij- zen. Maar ik zou de d-ame niet bang willen maken door als een geest uit de muur te verschijnen.” 's Konings „Laat dat maar aan mij over, Sire. Ze zal niet bang zijn en ze zal alleen zijn." „Monsieur de Norville, U kunt op een her- togdom rekenen hiervoor.” ,‚Ik hoop alleen maar op Uwer Majesteits Voortdurende gunst.” Ridder door Maar misschien kreeg de Koning even een j Samuel Shellabarger MALENKOV ...... vredelievende klanken «m4 Op de vraag hoe hij zou denken ‘W9’ besprekingen, die zouden moetexà leldetà tot een bijeenkomst van de hoef Va’? de regeringen Va“. Frinkn■’ 133.. Britannie, de Sowietunled egvdedat de enigde" Staten, antwoord e IJ. beren Westelijke m0gendheden__helaas_l31‘0 t, _ afzonderlijk de belangrijkste interna 116:. we m’ ‘°—1°S%i"iEì2 a. Îerentle VË“. de Grot? yler e ooonfron- met eenz■dlge beslissingen _gech bben teel-d te worden, die betrekking 9 op vraagstukken, die de vier mogeïìd‘ heden alle aangaant d kt men ‘t M lenkofs an woor _ maa . teUll/Ioskoîi op. dat de Russlwhe regering een bezwaren zal maken tegen 99!’. igzier-mogendhedenconferentie, mits ZIJ daarbij niet wordt gesteld tegenover be- reeds heeft genomen. 1 t Malem de sgwjetunie ‘zou. zo_ eg me■ld .. kofs woorden uit, aanzienlijk mll er zijn geämrgáîxî‘ vraag of hij iets zou gewîelen iPeen conferentie over de vraagstuk’ X03 van het Verre Oosten. anÍWWTddÊ d: Russische minister-president. _dë}î hIJ een zoiwâwlzäss; De conferentie van Geneiíe eet _ Het Koninklijk besluit, waarbij wordt bepaald, dat handelssc de haven van Spcheveningen ‘willen „i- nenlopen, voorzien moeten zijn varìlìteefì loods, zoals onlangs reeds is berlc nflî dezer dagen te verwachten. Het aan-a handelsschepen, dat Soheveningen thans aandoet, bedraaät vijftig per iaar- .- ‚‚Ik heb Uwe Majesteit nog niet’ alles ge- toond wat Chavan te bieden heeft: Een van de vensternissen binnentredend, reikte de Nor- ville omhoog naar een vooruitstekende kroon- lijst van het paneel boven hem. Z_ij hoorden iets klikken. Toen drukte hij zachtjes tegen dee zijkant, die terugweek‚ waardoor een smalle ingang zichtbaar werd. Een koude tocht bracht een lucht van steen en kalk mee._ ,‚Diable!” Frans stond verbaasd. „Wat is d't?” . 1 Een ogenblik, Sire.” De Norville trad in denkamer terug en stak met zijn tondeldoos een kaars aan;‚„A1S Uwefïûogheid mIJ nu wil toestaan voor te gaan. ' De Koning bevond zich nu 1n_ een nauwe ruimte binnen de muur. maar met nauw dat zijn schouders beklemd raakten. Ze stonden tussen twee trappen, de een ging naar bovden en de ander gaf toegang tot een gang 1e hoger dan de ramen lag. Toen sloot de Nor- ville de verborgen deur naar de kamer. Hij wees op een hefboom twee voet boven zijn hoofAdls U die naar beneden trekt gaat de deur open. Wil Uwe Majesteit het proberen?” Frans deed het, met het genoemde resul- taat. De Norville deed de deur weer dicht, bleef met zijn kaars aan de kantstaan zodat de Koning langs hem heen kon zien en legde uit‘ Als men die trappen opgaat komt men in een gang die door de hele lengte van het huis loopt. Aan het eind van die gang voert een andere trap omlaag naar een deur die, zoals deze, in de uitbouw van een raam ver- borgen is. Men komt er op dezelfde manier ui, als deze. Behoef ik nog mee!‘ te 1988e“? angstig voorgevoel. Geheime gangen kunnen voor andere doeleinden dienen dan voor lief- desaffaires. „En die trap —- hij wees naar een hogere —— waar gaat die heen?” ,‚Naar de galerij, Sire. En aan de andere kant van de gang gaat nog een trap naar de eerste verdieping. Ik zal openhartig tegenover Uwe Genade zijn. Volgens mij behoort men zich ongezien in een huis te kunnen bewegen. Moet ik niet de ‘vrijheid hebben thuis te komen of uit te gaan, mijn vrouw of mijn bonne amie te bezoeken zonder dat mijn knechten het zien? Neen, op deze manier houd ik een oogje op hen. Laat me Uwe Majesteit een zo geriefelijke bijzonderheid aanbevelen.” Frans was verrukt. ,‚Ma foi, dat zal ik ont- houden. Een uitstekende inrichting die voor mij zeer nuttig zou zijn. Zijn er nog anderen die het geheim kennen?” „Niemand behalve de metselaars die ik uit Touraine heb laten komen en die daar weer heen teruggegaan zijn. Natuurlijk heb ik voor mijn Koning geen enkel geheim. Afgezien van de diensten, die deze trap Uwe Majesteit kan bieden, zou ik mijn plicht verzaakt hebben, Sire, indien ik U er niet van in kennis gesteld had.” t Oprechte trouw in zijn gehele manier van spreken. Geheel gerustgesteld ging Frans zljn kamer weer in en, om hem nog verder op zijn gemak te stellen. legde de Norville uit dat het onmogelijk was de deur van de gang uit te openen omdat er in het lofwerk van het paneel een eenvoudige sluiting aangebracht was. „Monsieur de Norville”, zei de Koning, „ik zie aankomen dat mijn bezoek aan Chavan een van mijn aangenaamste herinneringen zal worden. Gij loopt vooruit op al mijn gedach- ten en wensen." „Was dat maar waar, mijn Heer!” ant- woordde de ander. „Maar ik hoop dat ik er Chagall „in glas” PARIJS. Marc Chagall heeft het plan opgevat. schotels en decoraties in glas te gaan maken. Hij is zojuist ïuit ltalië in zijn atelier je Nice te- ruggekeerd. Volgens zijn zeggen heeft hij-twêo’. dingen gezien. welke diepe indruk op hem hebben gemaakt: de fresco’: van Pierro della Francesca te Arena en de ateliers van de glas- blazers te Bergamo. Van Pierro della Francesca heeft hij gezegd: ik behoef nu niets meer aan kunst ter wereld te zien Want er is niets rnooiers. Vele schilders zoals Cimabu, Gíotto, Michel-Angelo en Titiaan, hebben me met bewonde- ring vervuld maar van twee ben ik bang: Cézanne en Pierro della Fran- cesca. Te Murano heeft Chagall dagen doorgebracht bij de glasblazers. Met een van hen, Ermanno Nason, heeft hij verschillende werkstukken ge- maakt. Te Bergamo is de kunst trou- wens aan een nieuwe opbloei toe. Na een periode van verval heeft een zekere Egidio Constantini het Olide handwerk nieuw leven weten in te blazen nadat hij aan verschillende grote kunstenaars zoals Braque, Ko- koschka, Picasso, Dufy, Léger, Clavé en Calder nieuwe ontwerpen had ge- vraagd. Chagall heeft zich een paar vingers gebrand maar hij heeft o.a. een grote schotel met de figuur van Koning David helpen maken. Hij heeft thans het plan voor de kapel 1e Vence. waarvoor hij de muurschilderingen heeft gemaakt. een altaar te ontwerpen met glaspa- nelen uit Bergamo erop. HET VOORAFGAANDE: De zestiende eeuw is pas enkele jaren oud. Blaise de Lallière. zoon uit een oud- adellijk Frans geslacht, keert terug in zijn ouderlijk slot, vergezeld van de markies De Surcy, afgezant van koning Frans. Hij komt juist op het ogenblik dat zijn vader met zijn buren een samen- komst belegt om met de hertog van Bourbon tegen de koning samen te zweren. Op het beslissende moment kiest Blaíse de zijde van de koning en wordt door zijn vader verstoten. met het oog op de reis van vandaag, niet ver- keerd aan doe vooruít te lopen op de wens van UEdele aan het souper deel te nemen.” „Gelijk hebt U!” zei Frans glimlachend. „Ik was mijn honger vergeten tot U me er aan herinnerde. Allons! Neen, arm in arm. Op een uitstapje als dit, kunnen we de eti- quette achterwege laten.” Op hun weg naar de grande salle, waar de tafels waren opgesteld, namen ’s Konings edelen goede nota van deze buitengewone on- derscheiding die de Norville te beurt viel. ,‚Let op mijn woorden”, fluisterde de la Guiche tegen Montpezat, „het zal niet lang meer duren of hij behoort tot de groten van Frankrijk.” En tijdens het uitgebreide maal dat de koks van het château, ondanks de korte tijd van voorbereiding, hadden klaar gemaakt, bleef de ongedwongen, vriendschappelijke toon heer- sen. J olig gestemd, als reactie op de etiquette van het hof, stond de Koning er op dat Anne aan zijn rechterkant en de totaal van haar stuk gebrachte Madame de Saint-Martin aan zijn linkerkant zou zitten. Hij at met Anne van hetzelfde bord en liet haar uit zijn kroes drinken hetgeen de Koning gelegenheid gaf tot intieme blikken, terwijl hij op haar gezond- heid dronk, en tot niet bepaald fijne grappen vooral toen het om de verdeling van een hoer ging. De Norville stond achter zijn koninklijke gast, vlug als het op bedienen aankwam, vlug met het juiste woord op het juiste moment. De oplettende edelen, die aan een tafel in de buurt zaten, kwamen tot de conclusie dat Anne de volmaaktheid in persoon was. Als zij haar ogen neersloeg voor ’s Konings blikken, als ze meer luisterde dan sprak, meer glim- Diamanten geborgen uit vliegtuigwrak LONDEN (Reuter) Tussen de geblakerde ' resten van het Britse passagiersvliegtuig dat op Eerste Kersdtag op het vliegveld Prestwick verging, waarbij 28 mensen om het leven kwamen, hebben experts van de verzekering enkele tientallen diamanten gevonden, afkomstig van een met dat vliegtuig vervoerde partij die een waarde had van ongeveer tien millíoen gulden. De stenen werden aangetroffen in het middengedeelte van de romp. De polirtie heeft een deel van het ter- rein om het vliegtuigwrak afgezet. De kans dat men de gehele partij zal terugvinden, is zeer gering. Waar- schijnlijk zijn de stenen her en der verspreid geraakt toen het vliegtuig over de k-op sloeg. De grote hitte heeft verscheidene diamanten boven- dien sterk doen verkleuren. En verder is het zeer waarschijnlijk dat de manschappen van de reddings- ploeg een deel van de kostbare lading in de weke grond hebben getrapt. Het stoffelijk overschot dat de veer- man van het veer tussen Zijpe en Anna Jacobapolder in het Zijpe heeft aangetroffen, is thans geïdentificeerd. Het is de 48-jarige (Pieter Siesse) uit Ouwerkerk‚ die in de nacht van 31 Januari op 1 Februari 1953 door de stormvloed om het leven is gekomen. De heer J. A. Putto, directeur van de gemeentelijke tgeneeskundige en ge- zondzheidsdienst in Den Haag, gaat met pensioen. B. en W. hebben de raad voor- gesteld hem per 1 Februari eervol ont- slag te verlenen. lachte dan lachte, waren dit bewijzen van be- scheidenheid iets wat bij een vrouw paste - en voor een man van smaak veel pikanter dan vrijpostigheid. Bovendien was het een genot naar haar te kijken. Bon Dieu, wat een huid, wat een tanden! Welk een fraai gebouwd lichaam. Geen wonder dat Zijne Hoogheid een zwak had voor Engelse vrouwen. Enkelen van hen wisten zich te herinneren dat hij tijdens het bewind van de overleden Koning zijn op- volging op het spel gezet had omdat hij te veel voelde voor de overleden Engelse Konin- gin,_de jeugdige Mary Tudor. Had hij de Koning een erfgenaam gegeven, dan zou hij Hertog van Engoulême zijn gebleven, en zijn moeder had zich terecht bezorgd gemaakt. Wijn en spijzen waren uitmuntend. De pauw met zijn vergulde snavel was een kunstwerk. De brandende kop Van het wilde zwijn verlichtte de kamer en maakte dansen- de schaduwen. Van de taarten en vele soor- ten lekkernijen beweerde de Koning dat Pa- rijs ze niet kon evenaren. Maar toen de dessertwíjnen ingeschonken waren stond Frans op. Het was een lange dag geweest en morgen zou men op jacht gaan. Hij stelde een kaartspel in zijn ka- mer voor en dan naar bed. _Zijn edelen zorgden er voor, onschuldig te kijken. „Wiens bed?" mompelde Louis de Bruges, zonder zijn lippen te bewegen. Van zijn post bij de kamer van Monsieur de Luppe kon Blalse voorbij het trapportaal de hele gang af zien tot aan het andere eind van het huis. Dat is te zeggen, hij kon zien voor zover het flauwe schijnsel van de met een doek bedekte lantaarn boven de trap dit toeliet en na het invallen van de avond was dit zeer flauw. Eerst slenterden er nog andere knechten rond, maar deze verdwenen langza- merhand om snel in de keuken een hapje te eten, terwijl hun meesters aan tafel zaten. Eindelijk kwamen er een paar vage gestalten uit Anne’s kamer helemaal links en gingen een andere deur binnen. Hij zat op hete ko- len. Toen kwam er een derde gestalte uit, maar hij zou Renée niet herkend hebben als ze niet tot aan het portaal in zijn richting was gekomen en even was blijven luisteren naar de stemmen in de grande salle beneden. Ze droeg een witte japon van zilverbrocaat, ver- moedelijk een geschenl: van Anne. (Wordt vervolgd) Dr. Peter van Anrooy VERRE VAN STIL was het overal elders. Begint de verwelkoming van het nieuwe jaar langzamerhand niet gepaard te gaan met het uit- leven van baldadigheid? De foto op pagina 1 spreekt toch wel een taal die duidelijk genoeg is. De Haagse politie had het lang niet gemakkelijk! In Loosduinen bevon- den zich heren op straat die even een scheut benzine naar een agent wilden gooien. En een meisje van elf liet een brandend stuk papier in een brievenbus van P.T.T. ver- dwijnen. IETS LEUKERS UIT HET HAAGJE. Volgens een goede Deense gewoon- te draaide een in Den Haag ver- toevende Deen op Oudejaarsavond lukraak een telefoonnummer om iemand een prettige oudejaarsavond en een gelukkig nieuwjaar te wen- sen. Tot zijn stomme verbazing antwoordde de opgeroepene in vloeiend Deens. Hij had toevallig een nummer gedraaid, waarvan de bezitter geruime tijd in Denemar- ken had gewoond. Deze kende de gewoonte en nadat de eerste ver- bazing voorbij was ontwikkelde zich een geanimeerd gesprek. KNALLEN EN VUUR. overal. Er scheen dit jaar een soort vuurwerk in de handel te zijn, dat in zijn uitwerking niet zonder gevaar was. Van een Rotterdamse jongen wer- den twee vingers afgerukt, een andere knaap zal het voortaan met een vingertop minder moeten doen. AMSTERDAM kreeg natuurlijk ook zijn portie. Straatbranden tekustî en te keur, in de Ribesstraat rover" het IJ”, zelfs een die was gestookt met verf en oude stoelen. Toet- de. brandweer erbij kwam, verd zij door het publiek met steren beko- geld. Dat was de eerste keer, dat haar een dergelijke aanval over- kwam. Geen beste beurt! HEEL wat stemmiger ging het toe in Culemborg de „Van Riebeeck- stad”. Daar kwamen dertig Zuid- afrikaanse studenten (‚p bezoek. En wat hadden de Culemborgers de „neefs en niggies” in de intieme sfeer van de raadhuìskclder beter kunnen voortzetten dan een „o1ie- bollenmaaltìjd”? HET LIFTVERBOD is dus in wer- king, maar het heeft een beste averechtse uitwerking gehad. De militairen die aan de kant van de weg stonden kregen overal een vlot- te 1ift‚ zonder dat zij er zelfs een duim voor behoefden op te steken. Een automobilist die op de Mid- denweg te Amsterdam een militair in het donker voorbij was gere- den, keerde terug en haalde de lifter netjes op. Zoveel vriendelijk- heid heb ik nooit ondervonden, zei de soldaat. Dit moest minister Staf eens weten. JAN KUYPER, de Utrechtse kellner die reisbonnen verzamelt om pa- tiënten aan gratis reizen naar Da- vos te helpen, heeft het oudejaar best afgesloten. Hij is thans „de wereld rond” met een stand van 45-000 kilometer, ofwel 45 enkele reizen. Bravo! Gunstig jaar voor Vluchtelingenhulp DEN HAAG (A.N.P.). Giroreke- ning 5100 van het Comité Vluchtelin- genhulp 1954 sloot op Oudejaarsdag 1954 met een saldo van 2.726.000 gul- den. De laatste dagen was 73.000 gul- den binnengekomen. In 1955 zal het comité, zolang de actie nog duurt, niet meer dagelijks een opgave doen van de „o0g'st”‚ doch eens per week. Als regel zal dit op Vrijdag gebeuren. K De DordÍenuorN verschijnt dagelijks behalve ’s Zondags Bagíjnhof 31 Dordrecht Kantooruren: 8.45—l7.30 uur ’s Zaterdags: 8.15—13.— uur TELEFOON: Advertentie-afd. . . . . 5841 Directie, Administra- tie, Abonnementen- afdeling 5842 Advertentie-afdeling .. 5843 Redactie 5844 Klachtendienst (18.30 -—19.30) 6939 Postbus 54 Giro Nr. 510835 Bankiers: De Twentsche Bank n.v. Ned. Middenstandsbank n.v. > Abonnementsprijs 50 ct. per week, f 2.15 p. maand; f 6.40 p. kwartaal. Postabonnement f 7.15 p. kwartaal. k .\ -‘.- z— uhqzaî-fí-î . v4 .g—.a>..a-.:-.-.„.. „l . 7D ‚uw. v lul-i ingaan-ossen...- 31'. ‘Lis-snik- .„ -.-...4‚-‘-‚„„:sn‘-;.——._- a,